Sensizliğin avuntularında oyalanırken, gecenin sessizliğindeyim.
Kimsesizim duygularım, aylak dolaşırken anılarda yalnız başına.
Elbet bir gün bulacağım, mutluluk denen o ulaşılmaz duyguyu.
Ve elbet bitecek, ağlak ahvalimin acı geceleri ve firari uykularım.
Gözlerimin isyanı başlama arifesinde, yaşlar boşalmaya namzet.
Yüreğim ağlamaya meylederken, yokluğunun hüznü çöktü üzerime.
Sensizliğin matemindeyim, aklıma düşüşünün bedelidir hıçkırıklarım.
İçime çökmekte gecenin karanlığı,benden uzak kaçağa girmiş firari uykularım.
Geceler göz yaşlarımı saklarken karanlığında, bana tek yaren oldu yanımda
İçimdeki acılarımı paylaşırken gecenin yıldızlarıyla,mısralarım ağlamakta
Kalem yazdıkça yokluğunun ıstırabını,göz yaşlarım dökülmekte satırlarına
Sensizliğin kahrını çektikçe bu yüreğim,kaçağa girmekte firari uykularım
İLHAN KESKİN
02.05.2022
Kayıt Tarihi : 2.5.2022 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!