Filiz Kayan Şiirleri - Şair Filiz Kayan

Huzuruna geldim affeyle Rabbim
Çare sende derman sende aşk sende
Tek isteğim bulsun felahı kalbim
Çare sende derman sende aşk sende

Yüzüm yok ki sana dua edeyim

Tarifi namümkün acılardayım
Bu aşkı yürekten söküp gitmeli
Aşk-ı ateşiyle yangınlardayım
Ne varsa içimden döküp gitmeli

Bu garibin aşkı yetmedi ona

Elveda deyip gitti dönülmez olan yolda
Elim koynumda kaldı elemli bakıyorum
Savruldum rüzgarıyla kah o yanda bu yanda
Canı ateşe attım durmadan yakıyorum

Anahtarı ondadır gönül kilitli kalmış

Ne zor şey sevdiğini diyememek
Ve ne zor yanı başında olduğunda ona dokunamamak
Uzağa kaçtığında gitme kal diyememek
Vee…ne zor
Seviyorum seni işte bee
Yeter dayanamıyorum susmaya diyebilmek

Sen çaresiz kalmak ne demek bilir misin
Ve ellerini ısırmayı hiçbir şey yapamamaktan
Cam kenarında durup şuursuzca dışarıya bakmayı
Ama hiç bir şeyi hiç kimseyi görmeden
Söyle bilir misin
İçinden çığlıklar atmayı

Sen ki başı dağlardan serin
Yüreği denizlerden derin
Sevdası mecnun’u aratmayanım
Bir gün gelir de ayrı düşersek
Belki ay dolunayken
Ya da güneş tam tepedeyken

Sevdânın gölgesinde zıpkınla vurulmuşum
Tutkunun zirvesinde aşkına kurulmuşum
Coşkun bir nehir iken seninle durulmuşum
Elveda deyip gitme, gönlünden itme beni.

Dünya artık bana dar, etsem de son bir gayret

Zümrüt adını yemyeşil gözlerinden almıştı.Ona bu adı babası takmıştı.. 3 yaşında geçirdikleri korkunç trafik kazasından sonra ailesini kaybetmiş babaannesinin yanında büyümüştü. Babasını ve tabi ki annesini çok özlüyordu Kazadan ona kalan tek anı sakat bacağı ve yaşlı babaannesiydi.Babaannesi oldukça varlıklı bir kadındı. Torununa kendi evladını kaybetmenin verdiği acıyı bile hissettirmemişti onca yıl.
Zümrüt zayıfça solgun yüzlü bir genç kızdı.Son zamanlarda hepten solmuş içine kapanmıştı.Babaannesi gözünün nuru torunundaki farklılıkları hissetmeye başlamıştı bile.Biricik torunu büyüyordu artık. Odasına kapanıp saatlerce bilgisayarı başında bir şeyler yazıyordu.Hiç arkadaşı yoktu genç kızın.Sakatlığı onu hep bir adım geri bırakıyordu çünkü.. Bacağı yüzünden koşamamış ip atlayamamıştı yaşıtları gibi.Dolayısıyla da hep yalnız kalmıştı..Bunca acımasızlığına rağmen hayata sevgi ile bağlıydı. Sevgi dolu bir genç kızdı.
Nihayet son zamanlardaki sıkıntının sebebini çözmüştü yaşlı kadın.Bilgisayarda tesadüfen okuduğu aşk şiirlerinden sonra. Zümrüt mahallenin yakışıklısı Ali’ye gönlünü kaptırmıştı. Ahh diyordu.Ahh ona bir layık olabilsem.Aklına girsem..Gönlüne düşsem.Rüyası olsam..Belki bir gün fark edileceği umuduyla hep beklemişti.Sessizce gizlice uzaktan sevmişti.İmkansız olduğunu bile bile.Fark edilmeyeceğini göre göre.Bir dilenci olmuş kapısında bekliyordu sanki.Bir yudum mutluluk bir içimlik aşk için…Her gece erkenden yatağa giriyor.Gözlerini sımsıkı kapıyor ve bekliyordu…Hadi hadi sevgilim gel gir rüyalarıma.
Ali oldukça yakışıklı dikkat çeken bir gençti.Sosyal ilişkileri de buna bağlı olarak oldukça faaldi. Etrafında her zaman bir arkadaş çemberi olurdu.Oldukça da zekiydi. Zümrüt’ün ona olan ilgisini fark edecek kadar…Usulca bir avcı edasıyla sokulmaya başladı ürkek ceylana.Zümrüt’e bacağının sakat olduğunu bile unutturtmuştu Ali.
Başına geleceklerden habersiz bu tehlikeli yakınlaşmanın heyecanını yaşıyordu kendi saf dünyasında genç kız. Öyle ya sonunda gelmişti beklenen. Bakışlarda özlenen.Ateşlerde közleyen..Gelmişti …Hayatına girmişti ya.. Ne önemi vardı varsın benim kadar sevmesin.Varsın benim gözümle görmesin.Benim sevdam ikimize de yeter diyordu.O benim nefesim diyordu.İnsan nefes almadan yaşabilir miydi ki… Pek güzel değildi ama yüreği asildi sevdası asildi Zümrüt’ün.
3 hafta olmuştu uzaktan bakışmalar ve kaçamak gülüşmeler artık yerini el ele dolaşmalara bırakalı.Zümrüt Ali’sine sevgisini aldığı pahalı hediyelerle yazdığı aşk şiirleriyle ispatlamak için adeta çırpınışken Ali alınan hediyeler ve kendisi için yazılmış şiirleri arkadaşlarına göstererek saatlerce eğleniyordu. Vefasız sevilen asil yüreğin sevdasını kullanmayı aklına yerleştirmişti bir kere.Hiç sevene bu yapılır mıydı.Sevdalı yürek böylesi yaralanır mıydı.

Hep böyle güldüğüme bakıp ta aldanmayın
Zevk ü sefa içinde yüzdüğümü sanmayın
İmkansız sevdaları hep yüzüme vurmayın
Söyleyin hayat üstüme gelmesin..ne olur

Boş yıllarım böylece bir bir yitip giderken

Sevgini kağıda öyle bir saç ki
Menba-ı yar olup çıksın ilhamın
Aşkını başına kondur o taç ki
Dillerden nameler döksün ilhamın

Gerçek aşkları say dünyada kaç ki