Filiz Apaydın Şiirleri - Şair Filiz Apaydın

GİTTİN…..
ZATEN BİR NEFESLİKTİN
BENDE ESKİDİN
VE BİTTİN..

TAMAMLANMAYAN CÜMLELER GİBİYDİK

Seni sevmek
Başkaldırmaktır geçen zamana…
Bir güvercin uykusu kadar hafife almaktır
Yaşamı yeniden.
Gözlerin gibi menekşeler yetiştirmektir
Mutluluğun saksısında.

Ölümün üşüttüğü,
Küçücük bir elde,
Suya yazılmış bir kader çizgisinde
Bulmuştum seni…
Gülüşün azrailimmiş meğer,
Gidişin suskunluğum..

Sen benimsin…….her şeyimsin
Sen benimsin…….hiç birşeyimsin.


Ve gece….bu gece yıldızlar yok gökyüzünde.Sen de yoksun.Aynı şehirdeyiz ama yoksun işte.Sadece gözlerimi kapadığımda hayalin var karşımda ve dudaklarımda ismin.
Sen benim her şeyimdin oysa,duygum, heyecanım,gözyaşım,yürek atışım…ardından ağlamaklı bakışım.Allah’a yakarışım.Hüzünlü bir şarkının aklıma getirdiği,içimi cız ettiren, hiç olamayacak hayallerimin tek gerçeğiydin sen.Herşeyimdin işte.Olabildiğince …özgürce…inadına benim her şeyimdin ve içimden bir parçaydın.Kendimden daha çok öte olan her şeyimdin

Yalnızlığıma bir mum yak.
Konuşalım seninle İstanbul’ca şöyle baş başa
Bana mavi gözlerini ve simsiyah bakışlarını getir.
Mavi gözlerin dedim ya; vurgunuyum ıslak,hırçın ve suskun bakan gözlerinin.
Çünkü gözlerine anlatabiliyorum bir tek kendimi
Ve özlüyorum gözlerinin sahilinde gezindiğim

Eskisi gibi değil…
Daha çok unutuyorum seni
bu günlerde…
Daha az anımsıyorum gülüşünü,
ellerini
Ve bende bitirdiklerini.

sen hep öznesiydin bu aşkın
bense belirtisiz nesnesi
ve tırnak içine alınmış gereksiz cümleler gibiydi
ikimizin hikayesi..

Aşkın olduğu her yerde ben vardım sevgili

**Bakamam Aynalara**

Bakamam aynalara,
gözlerinden uğurladıysan gözlerimi.
saçlarım sararmış bir hüznü anımsatıyorsa sende,
parmaklarım kırık keman teliyse,

Seni yüreğimdeki cesaret kadar,
Sırılsıklam düşüren bir yağmurdan sonra,
İçimizi ısıtan güneş kadar…
Ve yakıp kavuran bir günün öğlesinde
Gözlerimizi ıslatıp geçen bir bulut kadar.
Seni;

Gözlerin geliyor aklıma.
Hüznün bin bir tonunu taşıyan,
gece renkli gözlerin.
Yağmur değil böylesine ıslatan duygularımı,
kar değil.
Ateş değil gönlümü eritip tuz buz eden,