FİLİSTİNLİ ÇOCUK’UN HİKAYESİ - ŞEHİDİMİN YETİMİ
Ben Ali. Daha henüz dokuz yaşındayım.
Sağlık Ocağının olmadığı bir köyde, iki odalı kerpiç bir evde doğmuşum.
Dedem koymuş adımı. Hz. Ali gibi cesur, hem de ilim sahibi olayım diye…
Bir aylıkken ben, kuru ekmekle beslenen annemin süt vermeyen göğüslerini eme eme yaralar bağlatmışım… Annemde aç kalmayayım diye kuru ekmek kırıntılarını suya doğrayıp, yedirmeye çalışıyormuş… Bebek bezi olmadığı için, topraklar kundağım olmuş…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta