FİLİSTİNLİ ÇOCUK’UN HİKAYESİ - ŞEHİDİMİN YETİMİ
Ben Ali. Daha henüz dokuz yaşındayım.
Sağlık Ocağının olmadığı bir köyde, iki odalı kerpiç bir evde doğmuşum.
Dedem koymuş adımı. Hz. Ali gibi cesur, hem de ilim sahibi olayım diye…
Bir aylıkken ben, kuru ekmekle beslenen annemin süt vermeyen göğüslerini eme eme yaralar bağlatmışım… Annemde aç kalmayayım diye kuru ekmek kırıntılarını suya doğrayıp, yedirmeye çalışıyormuş… Bebek bezi olmadığı için, topraklar kundağım olmuş…
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta