SAVAŞ SAĞIR SAVAŞ KÖR
Her zaman bir ucube gördüm onu.
Savaş hem sağır, hem de kör arkadaş.
Hem aşağılayıp, hem yerdim onu.
Bu hakikati sen de, gör arkadaş.
Sağır olmasa, feryadı duyardı.
İnsafa gelir de, belki cayardı.
Bak koca dünyayı çığlıklar sardı.
Savaş hem sağır, hem de kör arkadaş.
Ölen bebekleri görseydi eğer.
O zaman derdim görüyormuş meğer.
Bu katliama dayanmaz bir ciğer.
Savaş hem sağır, hem de kör arkadaş.
Açılmadan soldu nice gonca gül.
Gül yandı, geride kaldı is ve kül.
Enkazdır yalnızca, savaştan ödül.
Savaş hem sağır, hem de kör arkadaş.
Katil ruhlar vahşeti görmez ancak.
Bebekler hep öldü, mahzun oyuncak.
Feryat etmekte, işte bir salıncak.
Savaş hem sağır, hem de kör arkadaş.
İşte yakıyor içimizi, Suriye ve Mısır.
Güya medeniyet var, yirmi birinci asır.
Zulüm aşılamış, dedeleri Abdünnasır.
Savaş hem sağır, hem de kör arkadaş.
Mustafa EROL
Antalya/Manavgat
Kayıt Tarihi : 8.1.2009 12:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!