Filistin 3 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

FİLİSTİN 3
Ahvalini seyrettim gözümün nuru söndü,
Saatlerce ağladım gülemedim Filistin.
El Ayağım buz kesti, baharım kışa döndü,
Bir türlü ben kendime gelemedim Filistin.

Hadlerini aşarak kudurdu kefereler,
Tahrip oldu camiler, yıkıldı minareler,
Mü'min-e kefen oldu giyilen tennureler,
Geçmişin izlerini silemedim Filistin

Gazze batı şeria, kahpenin uşakları,
Üzerine salarak azılı vaşakları,
Hayattan koparırken, gencecik başakları,
Gözyaşlarıma engel olamadım Filistin.

Şehadet şerbetini içerken, masum sabi,
Yer ile yeksan olsun Zulümatın sahibi,
Diyerek ele alıp Zaloğlu Rüstem gibi,
Tekme, tokat, kafa, göz dalamadım Filistin.

Avrupa sinsi sinsi destekerken itleri
Devrildim yere düştüm düşünüp meyyitleri,
Kendimi toparlayıp o fikri sabitleri,
Doğrulurak ortadan bölemedim Filistin

Lanetli Yahudiler oluk oluk akarken,
Müslüman'ı katledip mescitleri yıkarken,
Tüm dünya sessiz kalıp aval aval bakarken,
Benliğimi yitirdim bulamadım Filistin.

Çaresizlik içinde kıvranıp kavrularak,
Dua dua yakardım niyazda bulunarak,
Gücüm yok, imkanım yok bir Müçtehit olarak,
Kurtuluş beratını alamadım Filistin.

Sözlük:
Tennure :Mevlevi dervişlerinin giydiği kolsuz, yakasız, yırtmaçlı, beli kırmalı, uzun ve geniş giysi.

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi