Fikri Pınarlı Şiirleri - Şair Fikri Pınarlı

Sevip sevilmenin huzuru varken,
Neden ayrılıktan bahsediyorsun.
Hüzün yağmurları şehre yağarken,
Yokluğun kalıyor sen gidiyorsun.

Hasret kılıcını vurup döşüme,

Garip boynum büküldü,
Sanki dağlar söküldü,
Gönül evim yıkıldı,
Sevmiyorum dedin ya.

Umudum yerle yeksan,

Vatanımı canımdan çok,
Seviyorsam suçlumuyum?
Bayrağımın bir eşi yok,
Övüyorsam suçlumuyum.?

Bu milleti soyanları,

Deli poyraz dağları mesken tutmuş diyorlar,
Nasıl da çaresizim halimi bilmiyorlar,
Pencerem de dalarken aklım fikrim şaşıyor,
Sivas’a kar yağıyor benim ruhum üşüyor.

Saçakların altında ötüşürken serçeler,

Seninle dolaşıp hiç konuşmayan,1
Randevüsü bir sanıye şaşmayan,2
Boşluk ta asılı durup düşmeyen,3
Sadece tek olan nedir acaba.? 4

Bir ev ki tek kişi sığar içine,5

Bütün bir kainat secde ederken,
Rüku ya varmalı kandil gecesi.
Her şey hak dan gelip hakka giderken,
Gerçeği görmeli kandil gecesi.

Düşmeli gözlerden bir kaç damla yaş,

Yeni bir sevdaya yelken açarken,
Mazi de peşimden bakar mı bilmem.
Ben ki geçmişimden böyle kaçarken,
Bir yerden karşıma çıkar mı bilmem.?

Sevip sevilmekmiş dünyanın tadı,

Kalemi kırılmış sayfası yırtık,
Bir şair ağlıyor sultan şehirde.
Ne sitem ne hüzün yazmıyor artık,
Bir şair ağlıyor sultan şehirde.

Mısralar perişan heceler kayıp,

Bir başka bahara kalsa da vuslat,
Kalsın be güzelim canın sağ olsun.
Artsa da gönlümde özlemin kat kat,
Olsun be güzelim canın sağ olsun.

Dudağımda hasret kokan türküler,

Bilirim bahtın kara gecenin siyahından,
Bir kerecik talihin gülmemiş ceylan gözlüm.
Karanlığın perdesi yırtılır eyvâhından,
Mutluluklar kapını çalmamış ceylan gözlüm.

Yenik kumandan gibi başın öne eğilmiş,