Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

Ey insan...
Eğer..
Fikrin yok ise...
Zikrinin...
Anlamı olmaz...

Aşkın ile...
Yandım...kavruldum...
Gözyaşlarım kurudu...
Dudaklarım çatladı...
Cieğerlerim yandı...
Bedenim kor oldu...kaldı...

Yürüdüm...yürüdüm...
Yolların ötelerine...
Yollar kısaldı...
Çıktım...çıktım...
Dağların yükseklerine...
Dağlar ufaldı....

ben...
yüreğimi severim...
aşklarımı...
ben...
aşklarımı severim...
yaşamımı...

Yüreğim kara zindan,
Duygularım pranga.
İtilmişim tıkılmışım
Karanlıklarda.

Yüreğim emretmekte,

Yaşam...
Baharlarda...
Yeşil..beyaz...pembe...
Koşmak çayırlara...
Fal açmak papatyalara...
Karışmak sevdalara...

aşk...
gözde misin?
kaşta mı? ...
gülen misin?
yoksa ölen mi? ...

Rüzgarları duyarsın
Bulutları önüne katmış..
Geldiklerini görürsün
Yağmuru..
Yağacak sanırsın...
Arada bir yağar da..

deniz;
kıyıda bulduğunu
içine alır...
içinde olanı da
kıyılara bırakırdı...
gönlüm;

yüzsüze...
bir ver..iki ister...
bil ki...
her yokuş...
bir düzde biter...