Fikret Gürsoy Şiirleri - Şair Fikret Gürsoy

Sevmek, yürek ister
Alından gelen, ter
Sevmiyorsan, artık yeter
Gerçeklerden kaçınılmaz ki,

Sevilmeyi, bilmek lazım

Rahmetli Barış Manço, şarkısında derdi, arkadaşım eşek
Bu topraklar çok güzel, gelin burayı hep beraber eşek
Ava gittiğimizde, birçok avı avlayamayız, boşa atarız fişek
Yükü istediğin kadar yükle, hiç sesi çıkmaz, onun adı eşek

Nedense eşek demeye utanırız, onun yerine hep deriz merkep

Seni canımdan, inan çok seviyorum
Ümmetin olarak, yanına gelemiyorum
Anam babam sana feda olsun diyorum
Canım cananım, ne haldeyim bilemiyorum

Sensiz hayatın, hiç bir önemi ve tadı yok

Geçen günlerde wikileaks belgeleri, ortaya çıktı
Dünyada kurulan, belli başlı tabuları, hep yıktı
Süper devlet niteliğinde olan ABD yi, deliğe tıktı
Kendini bilmez diplomatların sözleri, bizleri sıktı

Wikileaks belgelerini, sizce kimler? Ortaya çıkardı

Şehitler ölmez, vatan bölünmez
Bu ülkenin, bir taşı bile verilmez
Cennet vatan için sözden dönülmez
Yapılan kalleşlik, hiç hoş görülmez

Binlerce can, hep sana feda olsun

Kızmayacaksın, sinirlenmeyeceksin, diyeceksin ya sabır
Öfkelenmeyeceksin, küfür etmeyeceksin, çekeceksin ya sabır
Vurmayacaksın, öldürmeyeceksin, sığınacağın yer, ya sabır
Aldatanlara, enayi yerine koyanlara, diyeceksin ya sabır

Sabır çok acıdır, ama onun meyvası çok tatlıdır

İstanbul’un göz bebeğidir, Büyükşehir İtfaiyesi
Her yerden duyulur, onun keskin büyük sesi
Tatbikatlarda ön plana çıkar, Bağcılar İtfaiyesi
Ey İstanbul, itfaiyede hoşunuza gitmeyen neresi?

Çalışmalarıyla göz doldurur, grup amiri Celal Cil

Muharrem ayının, onuncu günüdür
Aşure, Muharremin bence ünüdür
Buğday, Nohut, Fasulye onun ürünüdür
Nuh’un gemisinin, meşhur yünüdür

Arapçada, on sayısının karşılığı aşere

Sen çok güzelsin, ey beytullah
Allahın biricik kılıcıdır, Seyfullah
Hayır işleriyle uğraşır, Hayrullah
Dilinden hiç düşürme, Zikrullah

Beytullah, karşımda duruyor

Kayı boyundan, Süleyman Şah’ın oğlu
Asya’ dan, Anadolu da bir yiğit doğdu
Bütün kefereleri, bir kaşık suda boğdu
Tapınak şövalyelerinin oyununu, bozdu

Süleyman Şah, Al-i Osmanlının tohumu