Feyzullah Kırca Şiirleri - Şair Feyzulla ...

MECNUN ETTİN BENİ (Duraksız)

Sen aşkı doya doya yaşarsında kendine kendince
Bu senin sorunun deyip engeller koyarsın bendine
Yürek sesi bilmeyenlerden biriside sen misin ne?
Mecnun ettin beni, sevdamı koy ne olur yüreğine…

SEN BEN BİRİZ (Gülce-Özge)

Gökyüzü mavisinden, hiç mahrum bırakmaya
Rabbimiz kavuştursun, vuslatın en düzünde,
Uç diyardan diyara! Bakışın, can yakmaya
Yok olup gider kahrım, tatlı dil, her sözünde

MUHAMMED ÖNDERİMİZ (Zincir bent)

Candan ve tenden geçip, gönülden âşık oldum
Oldum Ahmet’ e ümmet, rabbim layık eyle sen
Eyle sen aklı olan, her kul olsun uyanık
Uyanık olalım biz, can kurban Muhammed’e

HAYAT SALINCAKTA BEBEK (Gülce-Buluşma)

Sesler kuytu köşelere tüner çığlık sessiz, densiz
Bildim aslında arkadaş hiçbir gül yoktur dikensiz
Bazı sonlar var ki gelir, çalar kapıyı sirensiz
Şah damarımızdan yakın, rabbim koyma bizi sensiz

KARDEŞLİK ŞİİRİ

El ele omuz omuza, tek vücutta kaynaşmaktır
Birlik olup engelleri, tüm güçlükleri aşmaktır
Sevmektir candan ve içten, yürekleri paylaşmaktır
Ben değil biz olabilmek, ön’e koşmaktır kardeşlik

FECİR SAKLI (Gülce-Sonem)

Bin cahil ve bilgisiz, dostun olacağına
Okumuş ve kültürlü, bilen düşmanın olsun
Dostunla paylaşacak, özel zamanın olsun
Varlıklı zengin olup, tekil kalacağına.

BAHAR GELİNCE

Şelaleler akar, suyu ses verir
Doluverir vakar, dallar yeşerir
Rabbin varlığını, bize gösterir
Dikkatlice bakıp, hakkı gör hele.

BİLGİM YOK Kİ (Gülce-Yiğitce)

Sırra erdim, derken az çok
Bildim ben ki, bir şeycik yok
Sırra kadem, ben giderken
Bilgim yok ki, yönüm bilsem

ÇİÇEĞİM BANA YAR (Gülce-Özge)

Gül yüzünü görmeden dinmiyor acılarım
Gecelerse karanlık kâbus var üzerimde
Kader ağlar örmeden gelsin postacılarım
Umutlarım fidanlık libas dar üzerimde…

DUYAN GELSİN

Dinim İslam, dedi Hakk bil
Allah bir desin, inanan dil
Duymaz kulak, kulak değil
Düşü kemden, soyan gelsin