Feyzullah Kırca Şiirleri - Şair Feyzulla ...

Sevemedim bir türlü fani dünya seni
Cazibeli görünüp kandırırsın beni
Kor ateşlerde yakmak istersin bu teni
Bırak beni, senden gittim zaten ezelden

Kayıp gider yıllar hızlıca elimizden

Kim diyebilir ki türkü korkutur düşmanın korkusu
Malazgirt’ten geçip gelerek kurduk koskoca ulusu
Hoşgörü ve adalet oldu on altı düvelimizin kurgusu
Bana gel arkadaş tefrikaya düşmeyip kardeş olalım

ÂLEM

Kocaman mıdır insan, bak koskocaman âlem
Hadi söyle be dilim, yazsın şu yazan kalem
Ansız gelince ölüm, acep ne olur halim
Düşünmez midir insan, kıyamet de bir âlem…

ÇOK ŞÜKÜR

(11 hece duraksız)
Çanakkale geçilmezi yazdık biz
Top yekün haçlı çöktü sonunda diz
Rahat uyuyun ey şehitlerimiz

CAMİYE GEL

Çekme cahil nefsinin, gaflet dolu nazını
Haydi, kalk gel camiye, kıl sabah namazını
Kâtip melekler bekler, Salih yazsın yazını
Kır şeytan zincirini, gönlüne huzur dolsun

(44= 8 Hece)

Saça melik ören güzel
Gizli değil artık tüzel
Aşkım dedim açık sözel
Gönlüm senden nasıl geçsin

KELEBEK

Özlemini yaşarım mas mavi hayallerimde
Yürürüm kol kola pes pembe rüyalarımda
Yorgun ve karanlık gecelerin ebruli sabahlarında
Yüzünü çizerim ellerimle düş kumsallarında

KİBİR

Kibir bizi felakete sürükler
Kör şeytanın yoluna örükler
Nefsimize kötülüğü körükler
Bilenler haddini bilmesin ister

KİBİR BİLMEM

Bana bir adım gelene, nasıl iki adım gelmem
Burnu nice büyüklere, mecburen alışıyorum
Ben gurur ile dolmayı, kibirli olmayı bilmem
Herkese alçak gönüllü, olmaya çalışıyorum

KİMİ

Kimi kazanıyorum derken
Kaybeder hayatı,
Kimi kaybederken,
Birde bakmışsın, çoktan kazanmıştır.