Feyzullah Evcil Şiirleri - Şair Feyzulla ...

uykusuz geceler gam ile dolu ise
yüreğindeki sevginin ışığını göreceksin.
iyi bak o ışığa!
o sana yol gösterecektir..
fısıldıyacaktır açmazdan, nasıl çıkacağını.
o ışığı kalbine koy!

Şimdi gideceğim buradan
Sabahın kırık saatlerine doğru
Çekiyor beni loş sokaklar kendine
İşte öyle olsun istiyorum
Kalbimdeki yırtık görünmesin
İşte hep böyleyim

sokul yangın yüreğinle eğilmeden,
üzerine kar düşen sevdiğinin yanına...
sar tüm yüreğinle,
yüreği ayaz olan sevdayı..
usul usul ince ince kokla,
kar yağan geceye inat..

akıp gider yaşam gibi!
bahar verir topraklara,
filizlenir tohum..
bazen donar,
kara taşlı kalplerde,
sonra,

İki tahta divan,iki sandalye
Otur,gör onu, aç bir şişe şarap
Boş tabak varsın olsun, muhabbet ye
Bakma! onun bunun koyduğu adap
**
Senli benli,çarpsın kadehler daim

**Tanış olduk**
Tanış olduk uzunca sözler ilen
Gönlüm dedi ondan sevgi dilen
Verir oldu benim kalbim seven
Açıldı gönlüm sevda ummanına
**

Taş olupta yerde ağır olsamda
Neye yarar azar azar oynayınca
Abdal evcil olsam kamil olsamda
Neye yarar üstüm yosun tutmayınca

Kapıldım rüzgara, deli gönlümle,
Hiçlikler diyarı, nerde diyerek.
Daire şeklinde dönüp, benimle
Sırrına ermeye,niyet ederek

Durunca emirle, durdu esmedi,

Yüreğim gece..
Sevginin sesleri var sadece yürekte...
Sessizce
Ve ağlayıp inleyen çığlıklar..
Kol ağrısı değilki bu,
İlaç içesin geçsin..

Düzgün dizeleri, düzgün yürekler yazar.
üstad olmanın kıstasları ne?
merhametli yürek var sende.
yaz durmadan,
kalemin kural tanımasın.
yüreğinin sesini yaz.