Yaradılışta bir amaç var.
Konmuştur insanın içinde.
Yerde,gökte,toprak da suda var içte.
Nasıl filizleniyorsa toprakta tohum,
Nasıl yaşıyorsa suda canlılar,
Sende de insanlık için hünerler var.
Bıraktılar yapayalnız,
Yapayalnız....
Sözle çivilediler ellerimi yokluğuna...
Karanlık sardılar gözlerime..
Dilime lal kararı verdiler.
Gittiğim yollar gurbet yürekte...
Bu akşam viraneye muhtar oldum
İçim kırık
Gönlüm ezik
Hislerim nar gibi
Dizlerimde kıvılcımlar çakıyor
Viranenin duvarlarına çarpıyorum yürürken
vardım ummana görünce kendimi
sardı böğrümü acılar acısı
daldım rüyaya aldılar resmimi
gelmiş dediler aşığın delisi
***
girdim kapıdan içeri selam ile
*** Gönülden damlacık***
Vicdanınızın gözü yoksa, aldatır,
vicdanınızın gözü varsa aldanırsınız....
"Bedenim yaşlandı belkide...
yüzümdeki kırışıklıklar belirginleşmeye başladı...
saçlarıma yavaş yavaş aklar düştü....
ama!
yüreğimdeki insan sevgisi;
baktı bana gözlerinin ucundan!
sanki! ,
saldı mavinin tüm öfkesini, üzerime....
ışık hızıyla...
ürktüm birden...
geçti gitti, rengarenk çiçeklerin arasından,
Unuttum sanma!,senin ağladığını...
Ben ise;dilim lâl;
Senin gözlerinle hep görmek istedim dünyayı.
Yanında bedensiz oldum.
Sızı; Yüreğinizdeyse neylersiniz....
mavinin en koyu tonlarıyla boyamışsanız kalbinizi,
sızı ta ayak uçlarınıza iniyorsa,
sızı, sizi karabasanlar gibi sıkıyorsa,
geri dönülmezin karanlığına girmişseniz,
sebeb aramayın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!