Feyzi Kanra Şiirleri - Şair Feyzi Kanra

Akmaz olmuş ah köyümün deresi
Tanımadım acep bura neresi?
Kim kuruttu senin akan dereni
Tanımadım acep bura neresi?

Susuz kalmış efendinin köprüsü

Hiç tütmese ocağımın dumanı,
Olmasaydı buğdayımın samanı.
Olur muydu vücüdumun dermanı,
Ne olursun Affet bizi Allah'ım.

Çok batıyor güllerimin dikeni,

Elimizdeki nimetlerin farkında mıyız?
Mesela aldığımız nefesin
Ağzımızdan çıkan sesin
Farkında mıyız?
Çalışan kalbimizin
Hazmeden midemizin

duyarlı olmalı insan.
duymalı vicdanının sesini mesela,
kene gibi yapışmalı vicdanına,
değil asla cüzdanına.

duyarlı olmalı,

On yedi yaş kan damarda duramaz,
Ceylan olsa avcı onu vuramaz,
Atılan bir okun en hızlı anı,
Onda gönüllerin en sızlıyanı.

Gündüzün güneşi hergün çift doğar,

Eşim'e (ve ülkeme)

Kavgaysa kavga gürültüyse gürültü,
Kurtulamasak dahi canım bir türlü.
En güzel şey şu hayatta yaptığımız,
Az şey midir sarılılıp birbirimize

Hey ben! ..
Burnun sümüğe
Dilin tükrüğe
Kulağın sese
Ciğerin nefese muhtaç.
Hala dilin uzun

Hak vaki olunca duyanlar gelsin
Kimseye borcum yok var ise desin
Emanet Akif te ödeyiversin

Ehil biri gelip yıkasın beni
Kefenim bol olsun sıkmasın teni

Aşkımı saklıyorum aşkların kralına
Ne zaman çağırırsa o zaman gideceğim
Geçici sevgilerle sabır bekleyeceğim
O çağırdığı anda canımı vereceğim

Bugün cuma hey günler günlerin efendisi
Haftada bir geliyor ziyarete kendisi
Kimi günler bekliyor kimi insan habersiz
Kimi geceler aydın kimi geceler fersiz.
...
Bugün cuma hey günler kalkın artık ayağa