Feyzi Kanra Şiirleri - Şair Feyzi Kanra

Gökyüzü bulutlu,güneş açmıyor,
Gönül kırık,kanat kırık,uçmuyor,
Düşüncem dağınık,kolum tutmuyor,
Annesiz gelen ilk bayram günü.

Kiminle bayramlaşsam gözüm doluyor,

Baba dedim sana baba,
Gelmezdin sen hiç hesaba.
Borç yazdırmazdın kasaba.
Neden derdim ben acaba?

Et olmazsa kemik suyu,

Hatalarım günahlarım dağlar gibi karşımda
Ezilirim büzülürüm kıvrım kıvrım karşında
Ben bir aciz biçareyim sana gönül vermişim
Sana layık amelim yok zerre miktar arşında

Affet beni yolumu aç sana doğru koşayım

Çok kuşlara kanat oldum yalandan
Haber verdim şu yollarda kalandan
Hiç çıkmadım ben tadımı alandan
Açılmamış kovandaki bal benim.

Neşe oldum ben aleme yayıldım

Susadığımda suyum,
Nefeslerimin oksijeni.
Huysuzluğumda huyum,
Nasıl özlemem seni.

Ahiret’ti bütün tasan,

Yüksek yükseldikçe
Alçak alçalır.
Alçak alçaldıkça,
Yüksek yerinde kalır.

Toz gitse gözüme
Ağlar sızlar
Ne güzeller
Ne kızlar
Ne aş ne yemek
Nerde kaldı

Vatan aşkı için
Asker olursun,
Vatanında huzur bulursun.

Asker ol sakın ha,
Sakın ha esir olma.

Haram helal denilmez,haklı haksız bilinmez,
Bar diyorlar adına şehvet pazarı denmez.
Şarap kokmayan lokma yenmez oluyor yenmez,
Sulara terk edilmiş kayık mıyız neyiz biz?

Bir bak Allah adını anmaz oldu alimler,

İnsanoğlu kuş misali
Daldan dala konar gider,
Bir mevsimlik gül misali
Yaza kalmaz solar gider.
F.K.