toz koparan yılların kayıtsızlığında
kasırga burgaçlarının ağzında hayat
ömür dediğimse eteklerimden
hızla silkeleniyor
akıntıların gelgitlerin önünde zora
direnen çakıl taşlarına benziyorum
salsam kendimi okyanus kıyılarına
ulaşan yorgun kaplumbağaların
mutluluğuna erişeceğim
dirensem
yeşillenip durağanlaşacağım
neyse arabulucu fikirlerimin
çetelesini tutan aklım sonunda
otur oturduğun yerde
demez mi
bende
kambur üstüne kambur koydum
kaygısız fesleğenler korosuna katıldım
neşeli kelebekler gibi renklerin peşine
düştüm
göğü yeşile boyadım denizleri altın rengine
toprağa mor kaldı o da küstü dağlarla
birlikte
bende
elimde fırçam oturdum öylece
akşamı bekledim gece nasılsa
tüm renkleri siyaha boyardı
sonunda
gece geldi
gücenilecek çekinilecek alınacak
bir şey de kalmadı
neyse
sabaha çok var
bir daha ki akşama kadarsa
Allah kerim
hayat akmaya devam edebilir
en yalın haliyle
.......
29072024
11:07
Ayşe Uçar
Kayıt Tarihi : 29.7.2024 15:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!