Tanrıya can, bana gönül borcun var
Adın kalbime yazılmış, yükün çok ağır
Gözyaşlarıma borçlusun, senin için aktılar
Ellerime borçlusun, her an sana duadalar
Dudaklarıma borçlusun, adını sevgiyle andılar
Bugünse tüm borçlarını ödemeni istiyorum
Ne olur geri dön, gittiğin gibi
Kaldığımız yerden devam edelim
Aşkın kanunu bizler için değil mi
Bozuver gitsin, hiç yazılmamış gibi
Ne olur kendi canından ayırma beni
Ben, ben değilim artık.
Beni ben de bırakmayan,
herkes kendinde kalmasın.
Yaşadıkça beni arasınlar,
ben diye yansınlar.
Beni bıraktıkları yerde,
Bir gün kapımı çalıp, ben geldim
Kalbin de yerim baki mi desen
Yokluğunun cehenneminden yeni çıkmışım
Yemin ederm neredeydin dersem
Sevdayı ateş, sensizliği köz bilseydim
Çocuklar gibiyim, gönlüm kırılgan
Bazen ellerimi uzatıyorum
Belki bir gülücük
Belki umut koyarlar diyorum
Dokunsalar ağlayacağım ama
Sadece dudaklarım titriyor
Dans etmeliyiz seninle sabaha kadar
Şarkılar biz olmalı, kemanlar iki yürek
Mehtap geceye doğarken
Dev orkestra yerini almalı
Çınlamalı gökyüzü do, re, mi, fa
Yıldızlara ulaşınca da
İçim titreyerek baktığım gözlerinin
İhanet geçince içlerinden
Gözlerim elimde ki resmine artık kırgın bakıyor
Sevgi mürekkebini kuruttuk biz ikimiz
Özlem kokan şiirlerim sayfalar da dolaşırken
Hicran oldu gidişinin hikayesi
Gönlüm hasretinle doldu
Haram oldu sevmenin bedeli
İçimi yokluğun doldurdu
Yalnızlığım üşütüyor bedenimi
Sensizliğin verdiği ölüm gibi bir şey oldu
Oturduk birlikte, konuştuk
Kalbim söyledi, ben dinledim
Ben söyledim, kalbim
Nasihat ettim, dinlemedi
Karışma, devam dedi
Tartıştık usanmadan saatlerce
Seni tanıdım, ben doğdum
Ben doğdum, hayat başladı
Hayat başladı, sen vardın
Sen varsan, yaşam da vardı
Yaşam sen oldun, sen yaşam
Ben sen oldum, sen yarınlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!