FERYAT ŞİİRLERİ

gidin bulutlar gidin,
yerde sefa yok!
yâre selam edin,
bende cefa çok!

göğe feryat ettim,
aksi-seda yok!
..

Akıl bırakmadın akıl serimde
Bir değil ki suçun o kadar çok ki
Sen tatlı canını üzme derimde
Sende üzülecek can bile yok ki

Günün ışığında feryat vah benim
Gece zifirinde figan ah benim
..

Aman beyim.......bu ağacı....... tek öküzle.........zor söktüm
Bu ağacı..........kaptırmamki...onun için...........ter döktüm
Tek öküzle....... onun için......yoruldum yere...çöktüm
Zor söktüm......ter döktüm.......çöktüm.......... ağam etme eyleme

Gören görmüş.....işim zormuş.....şimdi işten..............atarsın
İşim zormuş........çalıştırdın.........iş bitince................satarsın
..

Bak yavrum, göz açacağın bu dünya,
Kimine sıladır, kimine gurbet...
Felek, adaletsiz yapmış taksimi,
Kimine ağu düşer, kimine şerbet...

Bak yavrum, bu dünya bir güzergâhtır,
Önü feryât, figân, arkası âhtır,
..

Gözlerim ateş, gözlerim köz, şimdi kül gözlerim,
Yakar, ısıtır ve kayıplara karışır gözlerim.
Savaşlarda ağlayan masum bir çocuk olur bazen,
Gözlerim Keşmir, gözlerim Filistin, şimdi Irak gözlerim…

Gözlerim feryat, gözlerim figan, şimdi sel gözlerim
Acır, incinir ve kabuğundan taşar gözlerim.
..

Kuşlar bile yüce Hak'kı zikreder
Bir taneyi arar bulur şükreder
Olanları Hak'dan bilir sabreder
Gece gündüz şükrederler Allah'a.

Baykuş bile ateş almış yanıyor
Gidip gidip viraneye konuyor
..

ey gönül nedir çektiğim elinden
ne söylesem inan ki anlamıyorsun dilimden
eğer bir kez korkmuş olsaydım ölümden
feryat figan eder düşerdim çölünden
nedir anlamam bu kadar intizarın
var git işine sevgi hükümken...

..

Yurdumun gözyaşı deryaya döndü
Feryat figan koptu Anadolu’da
Şiir şarkı türkü kederle doldu
Çile düze düştü Anadolu’da

Yaralar çok derin merhem pahallı
Doktor kendisine zar zor şifalı
..

Konya Uçağı Sisli Havada
Fiğan Feryat D.Bakır Alanda
Çakılıyor Yere Kıyamet Burada
Yedi Kara Toprak 75 Canıda...

Ne Umutlarla Süzüldüler Göklerden
Cesetler Tanınmaz Toplanıyor Yerlerden
..

Vaşak feryat ediyor, leopar haykırıyor,
Merhamet kıpırdamaz, tek tek katlediliyor…

İnsanlık seyrediyor, zalimler alkışlıyor,
Katliam sürdürülüp, ruhlar şad ediliyor…

Bu zulüm dindirilsin, bağışlayalım artık!
..

Şair gülermi ki acaba kendini yaşamayı unutmuşken
Göz yaşını bal kaymak bilen birisi tuz ile çatlarken
Dudağı vuslat hayalinde sevgiliye özlem duyarken
Şair ne bilsin gülmeyi göz yaşlarını sel diye akıtırken

İçi başkadır şairin gülmez ki kalbi gülsede yüzü
Tanırım Nesimi'yi herdaim kan ağlar hayalde gözü
..

Deniz kıyısına vurdu sahipsiz kalan ümitlerim
Hicran kasırgasına teslim oldum, çaresiz gibiyim
Şimdi hangi engin denize düşer yakamoz gözlerin
Gidene feryat eder asi gönlüm, derde deva sensin

Ben yalnızlığa terkedilmiş bir han, sen hercaî seyyah
Ayrılık gemisinde olmasaydın neler vermezdim ah
..

Vakit erken vurdu güne
Feryat, düne ve bugüne
Gidiyorum ben sürgüne
Bu garibi hor gördüler

Eli tutmaz gözü görmez
Nefret etmez kin beslemez
..

Gök rengini andıran o gözlerin
Yağmur gibi, bulut gibi akıyor
Güneş gibi ışık, Ay gibi parlak
Sanki gökyüzünden bana bakıyor

Feryat etsem duyar mısın
Ellerimden tutar mısın
..

Sabır: acı, zorluk, haksızlık ve başa aniden gelen üzücü olaylara dayanma gücüdür. Bir üzücü olaya telaş ve feryat etmeden yaklaşmak ve sıkıntının sonuna kadar tahammül göstermek bir insanlık bilincidir.
İnsanın bu dünyada her an her şeyle karşılaşması muhtemeldir. İsyan ederek olaylara yaklaşmamız zararımızı daha da artıracaktır. Huzur ve esenlik için işte burada ortaya sabır çıkmaktadır. Kötüye karşı direnmek nefsini yönetmek insanın kendi öz görevi olmalıdır. Sabrın sırrı benliği olgunlaştırır. Yaşam sürprizlerle doludur, kimi mutluluğunu kaybedip hüsrana uğrar, karşı taraf istemese de onun hasret ve özlemiyle yanar, tutuşur, işte bu anda sabır ateşiyle yürekte pişer çekilen acılar ve ıstıraplar. Ayrılıklar yaşayabilirsin, bunu kendine elem ve çile yapıp hasreti, özlemi kucaklarsın. Sigara ya da içki ile paylaşırsın belki de, hiç birisi ilaç değildir bunlara, çözüm hiç değildir. Olayları sorgulamalı insan, nedenleri, niçinleri bilmeli, kendi payına düşeni ders almalı ve sabretmeli. Korku ve endişe üzerine yuva kurulmaz, ulaşılmaz isteklerin hasretini çekenler önce öz eleştirinizi yapınız. Yaşamın gerçeğinden hareket ediniz. Hiçbir insan ebedi değildir bu dünyada, hiçbir güzellikte hepsi gelip geçicidir, işte burada erdemli olmak çıkar ortaya, kemale ermek, nefsini terbiye etmek, gerçeklerden uzaklaştığınızda hayal âlemindeki yollar sizi üzecek yollardır. Amacını öğren, gözlerinin istediğini değil, gücünün yeteceğini kucakla, ağır taşlar kaldırırsan altında kalabilirsin. Düşün ve duygudaşlık yap, onun yerine kendini koymayı dene, bir işe veya insana ruhunla ve yüreğinle bak, pozitif bak, ondaki değerleri iyi tanı, yoksa sonucunda kendini teselli edemezsin, sabır hiç edemezsin. Ulaşmak istediğin hedefi tanı, bu sevgili olur, iş olur aş olur, aşk olur, sevda olur fark etmez. Bir adım sapmadan hedefine yürü eksileri ve artıları iyi tart, ışığı sen ver karşıdakinde arama, yolunu hiç şaşırma, birini seveceksen başka gönüllere uçma arı misali bal toplama, yolunu şaşırıp elindekinden de olabilirsin. Değer ver insana, test et yola çıkacağın insanı, kalbine bir ortak arıyorsan yudum yudum özümse, içtenliği kat sevgine, ışığı ol, güneşi ol sevgilinin, acelecilik insanı üzüntü ve pişmanlığa götürür, her insanın bir değeri vardır bu değeri ölç ve değerinden fazla değer verme, yoksa yanarsın. Kişiyi anla ve tanı ne istediğini bil, kendinin de ne istediği çok önemli, örtüşmeli yaşananlar, tuzaklar vardır yaşam boyu, sinsi tuzaklar, tanıyamazsın insanı, gizler huylarını ve öz amacını, tedbirli ol, sabırlı ol, ama mutlaka bir gelecek umudun olsun. İnsanları nankör eden hırslardan uzak dur. Bir gün bu taşıdığın bütün güzelliklerin ve gençliğin ağır ağır tükendiğinde anlayacaksın ki, tüm yaşamının sabır olduğunu. Öfke ve zarardan uzak bir gün yaşamanız dileği ile, yaşamınız boyunca karşınıza uyum sağlayacağınız ve mutlu olacağınız insanların çıkması temennilerimle, hayatı dolu dolu yaşayın.
Yavuz Bayram Çalışkan 27 Ocak 2010 Çarşamba İstanbul
..

sessizlik...
sen demekti...
sensizlik ben..!
ikimiz de,
feryat ediyorduk..!

Fikret Turhan-Yalova,
..

Feryat ki arşa değer, yuvaları dağıldı,
Huzurları bozuldu, ormanları kalmadı…

Merhamet Rab’den emir onlar masum hayvanlar,
Belki yavruları var, bir duygu taşıyorlar…

Her ne türlerden varsa, kedisiyle, kuşuyla,
..

Avuç avuç hasret taşır rüzgarı
Bütün varı hayallerden ibaret
Bir dünya var gözyaşımda gizlenir
Bir dünya ki gönüllerde feryat
Dudaklarda fısıltı gibidir.

Orada ıstıraplarla doğanlar,
..

Göç mevsimi dayanmışken kalbimdeki sulara
Birbiri ardınca kuşlar sıralı tüm çatılarda
Biri ansızın uçsa sanki içimdeki kuşlardan
Sessizliği büyüten tüm yaralar feryat figan!

Günler ki; sırmalı kaftanlar misali
Soruyor, sorguluyor suskunluğun tenha iklimini
..

Ben meftunu olalı mahmur bakan gözlerin,
Döndü feryat figana tüm ah ile vahlarım.
Ok gibi saplanıyor, hece hece sözlerin,
Gecelere dönüyor, olmuyor sabahlarım.


Sevdalar nakış nakış gözlerde şekillenir,
..