@asssiya
...
Feryadım
...
Karanlık bir sokağın Ortasındayım.
Etrafımda binlerce
beni görmeyen İnsan var.
Ya da,
görmek istemiyorlar.
Gözyaşlarımıdamı görmüyorlar?
Ölmek üzereyim!
Yavaş yavaş soluyor Umutlarım.
Cansız bir Beden gibiyim.
Hiçmi duymuyorlar feryadlarımı?
...
Sokak Lambaları Gözlerime vuruyor.
Kaldırımlar Sessiz,
Taş Duvarlar soğuk,
Gökyüzü karanlık,
Uçan kuşlar yok ortada.
Etrafımda sadece binlerce Insan var,
ama boş bir kalabalık.
Vursam kendimi Taş Duvarlara,
gören olacakmı Halimi?
Duyan olacakmı feryadımı?
Tutan olacakmı Ellimi?
Hz.Mevlana'nın
bir sözü var:
,,Yanlızlığın en kötüsü,
seni anlamayanların arasında kalmaktır"
...
@asssiya
Kayıt Tarihi : 23.12.2023 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!