Ferit Emre Adaklı Şiirleri - Şair Ferit ...

İstiyorum ki, yersizliğe dem vurma!
Mantık birikintilerine dalma yüreğinle!
Pembe bulutlara çık,
Sor, benim oralarda ne kadar çok gezindiğimi.

İstediklerimi görmek iste yeter ki,

Seni yaşıyor şu gönlüm.
Isını, iyiliğini, güzelliklerini özlüyor,
Sağduyulu göz yaşlarını yaşıyorum için – için,,,
İçine yağıp...

Bu esaret,

Sistematik, korkunç bir düzenle emellerini gerçekleştirip,
İnadına hüküm sürmeye çalışan bir “ Kahrolsun “ egemenliği...
Kahvelerimizde yetişip, cezaevinde kök salan, saçma sapan,
Salak edebiyatı...

Yarınlardan ümitlerini kesmiş bizlere, kurulmuş tuzaklarını;

Sevda, bir hayat,
İnadına yaşatmaya çalıştığım bir mutluluk gibi,
Dudağımda bir gülücük...

Her yarış bir aldanış oysa ki.
Yarışır gibi sevmek de öyle.

İçimi kusamadığım seviyesizlikler yumağı bu,
Kocaman bir oyundan ibaret!
Karar yoksunluğuyla yoğrulmuş bir intikam ordusu gibi.

Elde var sıfır.
Elde sınırsız acılar …

Ayırt edemediğin ilginç sesler işitirsin.
Seni;
Senden alıp, senden götürüverir.
Beyaz ‘ a kara, ıslak ‘ a kuru deyiverirsin.
“ Ne ettim “, “ Ne ettim “;
Yankılanır, düşman dağlarında...

Çok farklı,
Çok tatlı bir dürtüydün bana.
Doya – doya tadamadığım bir hayaldin...

Rüyalarımda bile cimri,
Kendince bir çizgi tutturmuş gidiyordun.

Rüyalarını süsler,
Ömrünce, yumuşak cennetlerinde beklersin.

Yağmurları, göz yaşı gibi algılar,
Sesli – sesli eşlik edersin, aynı benim gibi deyip!

Abarttığımı düşlerken,
Başkalarının da abarttığımı düşlediğini düşündüm,
Beni tuhaf bulduklarını,
Arkamdan nanik yapışlarını...

Güldüm!

Konuşuyor,
Konuştukça konuşuyor,
İçimdeki volkanları söndürmeye çalışıyorum …

Ama ne söylenecek söz bitiyor,
Ne de sönecek ateşler …