Ferit Battal Şiirleri - Şair Ferit Battal

Her seher rüzgârın esiyor gülüm
Ben aşkı kalbimde büyütmedim ki
Gel deki yolunda can verip ölüm
Ben sensiz ruhumu eyitemedim ki

Al beni yoluna sar canım kurban

Ah ile vah ile geçti bu ömrüm,
fikr edecek artık zaman kalmadı
Soldaki deftere toplandı cürümüm,
zikr edecek artık zaman kalmadı

Tüm kullar toplanır hak huzuruna,

Ele Hediye Kaldı

Yel aldı yâr yel aldı, rüzgâr esti yel aldı;
Hazan vuran güllerim ele hediye kaldı.

Ferit Battal

Etme güzelim etme aşkı yâda terk etme
Mevla’m kader etmişse başa gelen çekilir
Ben bir yara vurgunum bir aşığım dur gitme
Mevla’m kader etmişse başa gelen çekilir

Bülbül yâre âşıksa gönlü yakar kül etmez

El kurban dese, de gözyaşım sana
sevdayla bu gönlüm ağlıyor ley lam
sensiz bir muhabbet gelmez bu cana
sevdayla bu gönlüm çağlıyor ley lam

Seven sevda çalar mecnun elinden

Ey sema, ya doğru yücelen eller
Ser etki sevdanı yücelsin aşkın
Canan için yanıp zikr eden diller
Ser etki sevdanı yücelsin aşkın

Bulutlar kap kara dağlar yaşlandı

Uyan artık arkadaş sıçra ve ayakta dur
Bu millet bu toprağı şehit kanıyla aldı
Sana ihanet eden hainlere sille vur
Bu millet bu vatanı şehit kanıyla aldı

Nur doğmadan karanlık gönülleri kurutur

Göç toplanmış bizim yükler kervanda
Bu elden ayrılmak zor oldu dağlar
Bir yar sevdim oda başka devranda
Hoş gülden ayrılmak zor oldu dağlar

Yar yar diye yanıp candan geçmiştim

Bülbül figan etme gönlüm yaralı,
Yâr aşkıyla yakıp yordular beni.
Herkes allar giydi bense karalı,
Yâr aşkıyla yakıp vurdular beni.

Yârdan ayrı düştüm gül benzim soldu,

Gözyaşımı saldım sele
Gel sevdiğim yorma beni
Sevdam karıştı sam yele
Gel sevdiğim yorma beni

Ey olmaz gönül yarası