Feriha'ya İsyan Şiiri - Ferhat Yavuz

Simurga uçan kuşlar kalbimin tenhasında
Ümidi pençesinden düşürdü düşürecek
Menzile erenlerde sevincin sonrasında
Boş kalmış avucunda ha öldü ha ölecek

Kursağımda biraz aşk içimde hayallerim
Bugün bende Feriha elbet çekip giderdim
Bugün bende masallar toprağına yatardım
Kalbimi taşa eker ruhuna su tutardım
Eğer sen gittiğinde böyle yıkılmasaydım

Gittin de gökyüzümde seğirten kuşlar gitti
Hatıranın izine düşen umutlar gitti
Dervişlerin dilinden düşmeyen o hak gitti
Yıkıldı inançları maverası da gitti
Gittiler o adının her harfinde duran giz
Şimdi biz uzandıkça kırılır ellerimiz

Oysa sana ateşler kucakladım Feriha
İçimdeki denizi gözümde kurutmuştum
Kutsanan bin ırmaktan su çekip çöllerine
Ne zorlukla kevseri katmıştım iremine
Sana avuçlarımda kaderimi sunmuştum
Sen gittin ya Feriha beni benimle bırak
Unut demeyi unut,unuttum unutmayı
Gitsen de seveceğim içimden kanayarak
Hata benim,terket sen kendinde suç bulmayı
Vicdanın rahat olsun beceriksiz bu çırak

Yokluğunda dünyamda bitecek heyecanım
Kirpiğinden ruhuma bin ah işledin canım
Günahları üstüme yıkıp gitme Feriha
Bu yaptığın dokunmaz sanma Gayretullah'a