Mum yaktım elimde.
“Işığım sönmesin.” diye.
Elimi yaktım mum ile
“Ben yanayım
Sen yanma.” diye.
Mum eridi.
Masada bir şeker.
Dolapta bir şeker.
Radyoyu açıyorum orada bile bir şeker.
Dışarı çıkıyorum.
Yürüyorum biraz.
Ayakkabıma bir şeker yapışıyor.
Nerde bir acı görsem,
Seni hatırlıyorum.
Ne zaman bir acı hissetsem,
Senin adını anıyorum.
O kadar büyük bir acı verdin,
O kadar çok ki,
Dilimin ucunda bir söz var.
Yüreğimin ta derininde bir acı var.
Sözü bulsam acımı anlayan olmaz.
Acımı anlatsam sözü duyan olmaz.
“Ömür” dediğin nedir ki be gülüm?
“Bir varmış bir yokmuş...” diye geçiyor.
“Bir varmış gibi masallarda yaşasak.
Bir de yokmuş gibi kalplerde gömülmesek.” diyorum.
Öyle derin derin bakma bana gözünü sevdiğim.
Öyle derinlere gitme benimle.
Paramparça olmuş içim.
Darmadağın edilmiş her yanım.
Kırık döküklerim, yaralarım var.
Nasıl sana kapımı açabilirim ben?
Ah be güzelim...
Ruhum yorulmuş.
Ruhum korkmuş.
Kaçıp kaçıp saklanmış.
Büklüm büklüm olmuş.
Yapayalnız kalmış ruhum.
Salıncağa tutunan bir çocuk gibiyim.
Kimseleri görmüyorum.
Kimseleri duymuyorum.
Tutunuyorum salıncağa.
Salıncağa tutunan bir çocuk gibiyim.
Sana neler getirdim bir bilsen?
Biraz sahil boyu dolaştım.
Denizin kokusu ile geldim.
Saçlarım kıvır kıvır.
Rüzgâr ile geldim.
Orada burada kayboldum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!