Feride Bektaş Şiirleri - Şair Feride Bektaş

Harcamaktayım ömrümü gün gün,
Dün hiç,yarın beyhude gün bugün,
Günün her saati yarından hoyrat;
Yine döndüm başa gün oldu dün…Feride BEKTAŞ. 21.3.2010 saat 03-30

Ay giyinmiş yas damatlığını,
Güneşin yok olmasını diler gibi,

Yıldızlar daha bir parlak,
Günün doğmasını istemez gibi,

Gökyüzü masmavi koca bir yakut,
Şaha kalkmış tül kanatlı bir bulut,
Saplanmış bağrına kara bir bulut,
Eflatun ahenkli bir akşam üstü.

Bulutlar semada kol kola girmiş,

Söyle daha nasıl yanam,
Saatler olmuş ecelim,
Tahammülüm hayli zaman…
Kalmadı sabrı mecalim.

Hasret sonsuz bir işkence,

Gönül düşme hayal peşine,
Aşk kim,sen kim var git işine,
Olmaz işler açma başıma,
Taşırma sabrı git işine….

Gel de yokta “hiç’liğe tutun,

“Bir dalda uzamış yar yar sarmaşık gibi”,
Türküsünü o yar ne çok severdi
Bir yanda çığırır bir yanda bağrın döverdi
“Suç bende günah bende”der dururdu.

Ardından büyük üstat Neşet Ertaş’tan,

Yarim hasretin derdime dert katar,
O güzel cemalin gözümde tüter,
Ayrılığın bana ölümden beter,
Eğleşip mahşere bel bağlama yar….

Şu hasretlik derdi beni bitirdi,

Küfretmem i…oğlu..i, p.. oğlu p..lerine,
'Vur kaç' yerine adam gibi savaşsalar ya,
O vakit okkalı tekme yerler k………larına.
İmralı’ya babalarının yanına yallah.

Yılanın eniği yılan olurmuş

SENSiZ DÜNYA....

Dünya dar kafes, her yan toz duman,
Kalmadı gözde fer,dizde derman,
Havar havar havar yar,
Sensiz bu can zulüm yar......

Gün gele devran döne,
Kor ateş güle döne.
Turnam yuvaya döne,
'Konak Tuba dalına'

Aşk meyini içenler,