Ve insan cennete gözünü açar...
Kalktım çabuk,
Üstüm çamur,
Silkeledim kedi kendimi.
Bir kaburga,
Ruhu burda,
Bozdum yalnızlığın sesini.
Sahip olduklarından,
Sıkıldığın noktada,
Her şeyin varken nasıl cazip
Gelebilir bir elma.
Meyve tabu,
İşte tam da bu,
Kandırdım kendi kendimi.
İnce kabuk,
Altında ağuya,
Sattım kendi neslimi.
Bana ne olacak?
Azad Kara SeyrekKayıt Tarihi : 26.5.2023 02:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ne deyim Âdem’e kim getdi bu dünyâya meni.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!