Ferhat Çetin Şiirleri - Şair Ferhat Çetin

bir gün... bir gün olurda,maziyi bir kalemde silipte nefes almaya başlarken bu kahpe alemde ve gözlerindeki o nurlu ışıkta ben varsam hayellerinde uzanıp yakalamaya gerek yok beni elimde bir demet kırmızı karanfille bekliyorum bilki... hasret durağında ben...

Kalemim kazıyarak yazdı yüreğime İsmini,
Çerçevelere sığdırdım Gölgendeki resmini.
Şiirlerinde bütünleşen adını,
Sayıklayıp duruyorum,
Hayatımın kadını.
Sevgideki bir çiçek gibi,

yıllar varki seninle aynı canda yaşardık,
göçmen kuşları gibi,sende bende naçardık.
Gökyüzünde birlikte nasıl mutlu uçardık,
Cennete mekan kuracağız bilki …seninle.

Bir şeyler koptu gitti şimdi yüreğimden, Kan terleri fışkırıyor KANNN.. her yerimden.. Kafama kurşun sıkasım geliyor Küfrediyorum kaderime içimden Yaşama selam bile vermeye hakkım yokkkkk Tabutlara bürünesim geliyor kederimden Ahhhhh be ah Çamur yığını, Sel birikintisi, Deprem zelzelesi Eski şarap şişesi Yılan sürünüşü seni Kahpe felek ne istedin benden Toprağa hediye edecektinde beni Neden yarattınki toprağa sevdalıyken yeniden, Şimşekler hangi yönden gelecek Kasırgalar nerden esecek Haydi söyleee. Allah"ıma hesap vereceğim Bileklerime prangalar vurup Yüreğimi sökercesine sensiz Yıldırımlara karşı durup Öyleceeee.simsiyah taşa keseceğim. Vaz geçeceğim yarattığım eserimden, Senden,,, biliyor musun beheyzalim senden.. Kör kara zindana attım sevdamı Dönen olmadı kı,ben döneyim ölüm seferinden. Çok mu gördün be arkadaş, 40 yılda bir sevmeyi Bir gün oda sever beni elbet derken Yıllar yılı sokağında bekleyip Göz kırpması kadar seni görmeyi, çok mu gördüm,çok mu sana veda ederken.

bir dost ararken sokak kaldırımlarında,
eski bir dosta rastladım,,
hani resmi kalmıştı gözlerimde,
senden bahsetti nefes almadan,
dayanamadım be toprağım,, s o r d u m
şimdi nerde nasıl o,,

Kahkahalarda kalmış olsada gizemin ölüm sırları
şofbendir sebebi desede bazıları,
acı kimin kalbinde,yaşarmı bu acıyla anaları
ortası yok diyorsun ya gülüm,,,
ince iple asmak gerek,o sahte ağlayanları.
Ysnındaydı boğulurken küçücük o kardeşi

tan ağarırken yine ayazda
üşüyen sensiz ellerimi,
ısıtıyorum üfleyip nefesimle
ne işimiz varaşkım. soğukta karbeyazda
ama bunada yürek gerek
hadi gel yemin edelim diyerek,bu yazda

karlar altında ulaşmak sana kaşlarıma kadar bembeyaz donan ellerimi ısıtmak güzel teninde belki şimdi değil ama geleceğim sana bu yaz seviyor gibisin dilinde kalemde var elinde ben var isem o muhteşem gönlünde gel demeye korkar mısın kadınım.

Kör bir kuyu yazıyordum,körrrr
Kalemimle sana şiir yazarak,
Bir sevdaaaa vardı,tüm sayfalarımda,
Başkası asla olmuyordu,
Çokkk çizdim karaladım,korkarak,
Kopyalayıp yapıştırdığım o muhteşem balkon resmini

Ellerimde o yırtık resmin
Yüreğimde nefretim
Dolaşırken martıların kanat çırpışları arasında
Şimşekler çaksın istiyorum
Birde kahrolası o ismin
Çıksın arttık anılarımın Arasında,