Ferhat Akın Şiirleri - Şair Ferhat Akın

Bu dünyayı bostan eksen bitirsen
Kavun kelek insan kalleş biterdi
İrem bağı kursan cennet getirsen
Yine bir yanında baykuş öterdi.

İnsanoğlunu fazlaca kayırsan

İsminin sedası sazın telinde
Sarkmış omuzsundan saçın belinde
Kaybettim aklımı yarin elinde
Araştırdım sordum yar bulmuş vermez.

Görmedim bir garip murada ermiş

Gönül bu sevdanın bahçesi bağı
Duydum viran olmuş görmek istemem
Neler oldu ise olmuş bir kere
Varmıyor dillerim sormak istemem.

Dediler ki o yar kaçtı buradan

Kadere talihe bükmüş başını
İçeriden duydum kan akışını
Gördüm miskinlerin sızlanışını
Garipler inler dertler içinde.

Bilmem kaldık belki kötü zamana

Çok eski zamanlar galü belada
Vay benim kaderim taşa yazılmış
El yarin alacak sen bakacaksın
Çekeceğim bir bir başa yazılmış.

Ağlayarak geldim diye dünyaya

Karşıdan gelirsin ellerin güllü
Ağzını yiyeyim vay dudu dilli
Sevilme cağların halinden belli
Ben seni sevmeyim kimi seveyim.

Bütün bedenimsin her bir yanımsın

Karşıdan gelirsin ellerin güllü
Ağzını yiyeyim vay dudu dilli
Sevilme cağların halinden belli
Ben seni sevmeyim kimi seveyim.

Bütün bedenimsin her bir yanımsın

İçim yanar dilim ağıtlar düzer
Hasret deryasında bu gönül yüzer
Herkes vatanında yâriyle gezer
Gurbet ele düşmüş bizim paremiz

Sevdiğimle bir karara varmadan

Önce beni kendine alıştırdın
Del eyledin aklımı karıştırdın
Kapında kul edip boş çalıştırdın
Aldattın vermedin kiramı benim.

Beni umulmayan dertlere kardın

Bize nasıl dinletti de sözünü
Şeytan görür şu batının yüzünü
Kuruttular pınarımız gözünü
Evveli ummandık şimdi çay olduk.

Peşimize hep gezip dolaştılar