Ferhat Akın Şiirleri - Şair Ferhat Akın

senem fındık topluyor
Dallarını yokluyor
Fındığın iyisini
Yar koynunda saklıyor.

Yarim harman kuralım

İki gönül bir birine akarken
Aşkın benim yüreğimi yakarken
Gaflete dalmışım gözüm bakarken
Ben uyudum seni aldı başkası.

Gam kasavet yüküm fazla ağırdı

Dinle senin halini anlatayım
Tutulacak yerin yok ki tutayım
Yaptığını ben nasıl unutayım
Bakılacak yüzün yok ki göreyim.

Nasıl olmuş doğru yoldan çıkmışsın

Allah’ım söyletir benim dilimi,
Biraz anlatayım dünya halini.
İlk defa halk etti levhi kalemi,
Dünyayı yaradan sensin Allah’ım.

Dünyayı yarattın uçsuz bucaksız,

Bakın şunun çalımına forsuna
Namussuzluğun da gitmiş kursuna
Çekip vursan yazık olur kurşuna
Toplum bunu adam diye sayıyor.

Her şeyini tüketip de bitirmiş

Bu sevdanın çöllerinde
Vay başıma gelen haller
Kötüler kesti aramız
Yare geçit vermez yollar.

Elin ağzı kapanmıyor

İnsan sevdiğini boşuna yormaz
Bir çift kem söz ile kalbini kırmaz
Yalan ile iman bir yerde durmaz
Beni kötülere satan mı sevdiğim.

Günahlarım koymaz can cennet ister

Sevdiğin ağlatan elde gülemez
Senin kıymetini eller bilemez
Kimse seni benim kadar sevemez
Bir kötüyle sakın sanma hoş olun.

Söz verip kavline gelemez isen

Bir güzele seslendim hey,
Dedim ismin sevdamı ney?
Söylemedi dedi şey şey,
Sevemedim sevdi eller,
Yazık oldu eyvah eyvah.

Seveni sevene vermiyor dünya,
Uzman olup ayda kuralım yuva.
Her zaman kaybettim kazanamadım,
Felekle oynadım hep yazı tura.

Sol yanımdan vurdu sağlayamadım,