Ferhat Akın Şiirleri - Şair Ferhat Akın

Bütün dostları denedim sıradan
Hepiside çekildiler aradan
Yalnız bana tek dost kaldı yaradan
İkinci dost oldu bir garip ana.

Oturup gülüp seyre bakarlar

Dul bayanın torbası var heyi var
Bir şeyi kalmamış daha neyi var
Tahrip olmuş ne arısı beyi var
Balın ayı yemiş peteğe benzer.

Yıpranmış eskimiş sanma ha yeni

Be kaşları yaylı kirpiği oklu
Merhametin yok mu belası çoklu
Kundura giymişsin çivi topuklu
Her adım atışın yareme basar.

Anmak istemedim hayale geldin

Bende bu yalan dünyada
Boş geldim doldum giderim
Dertle çile kederleri
Topladım aldım giderim.

Ham ahlata benzer idim

Kadir Mevla’m neler vermiş kullara
Her saat bürünür türlü hallara
Bilezik doldursam beyaz kollara
Çok yakışır yare düşman patlatır.

Ak göğüs üstünde turunç bitirir

Sen beni anlaman için bir zaman
Benimle beraber kalman gerekir
Bana destur veren o yüce pirim
Arayıp sabredip bulman gerekir.

Tutsak ettin beni aşkın ağına

Ben o yare attım gönül taşını
Göğsünün üstüne koydum başımı
Yüzüme damlattı gözü yaşını
Teselli edecek söz bulamadım.

Seni nasıl bu gönül unutacak

Garip bir hüzündür düştü içime
Gündüz hayalime gece düşüme
Kapılmış giderim bir yar peşine
O kaçarda kovalarım ardından.

Ben bu aşkın zincirini kırardım

Dertler yan yana dizilmiş sıraya
Bal tuz bassam içimdeki yaraya
Aşılmaz engeller girmiş araya
Seni almak hayal düş gelir bana.

Güzelliğin geçer bu dünya malı

İhanete güvenilmez
Namerdin aşı yenilmez
Her insana mert denilmez
Eğer durmazsa sözünde.

Görünce değer vermeyin