Ferhangi Şiir Şiirleri - Şair Ferhangi Şiir

Böyle mi olacaktı sonumuz söyle
Gözlerimiz yaş mı dolacaktı böyle
Bir görünüp bir kayboluyorsun
Kavuşmamız hayal mi olacak böyle

Deniz kenarında kumdan kaleyim ben

Bilmiyorum sen karşımdasın diye mi böyle oldum
İçim huzurla doldu
Senin o gülüşün, bana öyle masum masum bakışın
Şu yüreğimi yakışın
Bilmiyorum sen karşımdasın diye mi böyle oldum
Kalbim yerinden çıkacak gibi sanki

Beklenmeyen misafirim benim.
Sana nasıl mecbur olduğumu bir bilsen.
Adını bir an olsun unutamadığımı,
Gözlerindeki buğuyu, içindeki huzuru,
Sen aklıma gelince gülen yüzümü bir görsen.

Biliyor musun?
Sen bana veda edip gittin ya,
Ben ardından öylece bakakaldım.
Sanki dağ gibi dertlerle başbaşayım,
Gittiğin yerde mutlu musun?
Oysa gel desek gelirdim inan ki,

Günler kısalıyor, gecelerim uzuyor
Ve gecelerimi, ateş böcekleri aydınlatıyor
İçimde kanayan yaralarım var
Ben sensiz yalnızım
Bir yaylada bir kor da sıkışmış kalmış,
Bir dere kenarı gibiyim

Benim kalbim sen diye atar,
Sensiz dünya neye yarar,
Benim yüreğimde bir melek yatar,
Kalbimin sahibi, bir gülüşün ömrüme ömür katar.

Benim şiirlerim sen kokar,

İçimde öyle duygular vardı ki anlatmak istediğim.
Dilimle söyleyemeyip kaleme döktüğüm.
Duygularımı sana anlatmak için hazırlandığım.
Bu güzel sözlerinle sana anlatmak istediğim gündü bugün.
Baktım ki beni takipten çıkmışsın.

Bir gün haber vermeden çekip gidiyorsun
Ardından sen beni unut diyorsun
Ben aradığımı bunca yıl sonra bulmuşum
Her çiçekten bal alırken durulmuşum
Unutmak mı, ben nasıl unuturum seni

Ben onu güzelliği için sevmedim ki..
Ben onu sevdim
Sevmek gönülden ve kalpten gelen bir duygudur
Yüzü güzel olana kırk günde doyulur da
Huyu güzel olana kırk yıl doyulmaz demiş atalarımız
Sen benim kalbimde ki solmayan gülümsün

Ben seni çok sevdim .
Ben seni hayallerimde, rüyalarımda sevdim.
Ben senin o buğulu buğulu bakan gözlerini sevdim.
Ben seni kuyudayken, saraydaki züleyha gibi sevdim.

Dokunamadığım ellerini değil ,senin ismini yazdığım şiirlerde sevdim.