(Cafe La Gondola İkinci Monolog)
(10 Ocak 1994)
Aylin, Seydi ve Ben,
Anılar arasında unutulmuş üç çiçektik.
avuçlarında yağmuru getir bana
yağmur ellerinde oldumu güzel
bir yıldırım parlaklığında bir an görünsün yüzün
sonra git
geriye avuçlarından dökülen yağmur kalsın
De ki en güzel yağmurlar avuçlarımda gizlidir
Renklerin en tatlısı gözlerimde acar
Yalnız bir kereye mahsustur
Acısı dudaklarımdaki gülün
Tut yağmuru ellerin olsun
Dokun olabildiğine yokluğa
Islak bir cesaret dolsun içine
Bir ıslıkla başka güne
Sonra tut yağmuru kulakların olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!