Ferda'ya Şiiri - Şair Heredot_66

Gecenin sonsuz karanlığında hep seni aradım.
Işık ziyası gibi aydınlattın karanlığımı birden.
Baktım yılların yorgunu çileli gül endamına
Sanki Güneş gibi doğdun karanlığımın içine

Bu ancak bir can dostun ışığının huzmesidir.
Çünkü ilaç gibi gelmişti bahtı kara gönlüme
Doldu gönlüme ışığın bahtiyar etti ruhumu
Dinginleştik birlikte sonsuzluğun içinde tüm.

Sanki doruklarında eridik güzel birlikteliğin
Dokundukça dostluğun şefkatli sevdasına
Birleşir bu dostluk sevdası elbet bir gün
Sarmaş dolaş olup akar can dostun gönlüne.