Ferda Kalkan Şiirleri - Şair Ferda Kalkan

Ayrılıklar kırılgandır,
Alıngandır, kolay incinir.

Gene de sen gidişini yok say!

Sisli bir buluttur ayrılık,

Sen gittin;
Gidişin kesin...
Bize keskin! ! !

Sen gittin; gidişin,
nokta koydu yüreğimize,

Sevdanın bende kalan yanı,
Ağır, kömür tozu yutmuş,
İsli,yaralı,karanlık bakışlı;

Günlerinin adını hep ‘ben’ koy.
Ve her kelimenin ardına nokta.

yüzde bir gece,
gözlerin derinliğinde...
şarap damagımda,
buruk sevdan tadı
bırakıyor...
söz uzuyor....

Rabbim;
geldiyse... senden.
kırılmak olmaz!
orda Sen varsın,
gönül koymak olmaz!

Artçıl düşüncelerle sarsılıyor beden.
Akıl ani sıçramalarda,
kah on yıl öncesinde
bir ana düşüyor
kah günler, haftalar, yıllar sonrasına...

okurdum seni,
başka hayatlarda,
duyardım kimi zaman,
ıslığını dallar arasında
görmüşlüğüm de var,
gözyaşlarında.

duyan kulağım, gören gözüm
elim, kolum, ayağım,
düşsem tutanım,
korksam saranım
beklediğim, sevdiğim
kalp ağrım

tek tesellidir yakarış,
durup, durup
sonsuzluğa...
ve kalbine dönüp,
bitmeden, tükenmeden
yakarış...

Sarıp sarmaladı yine,
hüzünle yoğrulmuş bir perde akşamımı! ! .
Yüksek rakımlı bir yalnızlık yaşıyorum.
üşüten bir şey bu, tekrar tekrar kanatan...

dalıyorum gözlerinin buğusuna