Ferda Kalkan Şiirleri - Şair Ferda Kalkan

koyma beni merakta,
bak bükülür sonra,
boyunları gelinciklerin,
salkım söğüt olur,
tüm ağaçlar.
kırılır,

seni düşlerken yakalıyorum
bu aralar,
hep kendimi.
düşle uyuyakalıyorum.
sabah oluyor
ve ben kaldığım yerden,

sana bir gün sarılabilmek hayali...
duruyor yanı başımda,
tozunu alıyorum her gece karanlığında...

Hala;
her sabah uyandığımda,

Dolunay da mahsunlaşabilir,
gurbette.
sesi ve sözcükleri de üşüyebilir
hasretten.

saçlarım gitgide ağarıyor,
ve gittikçe kararıyor yeryüzü.

nicedir ellerim de üşüyor,
ve saklayamıyor bulutlar da
gözlerimdeki hüznü.

GÜN KURUSU

Mevsime ters anılar düşüyor
Toplayıp gün ışığına asıyorum.

Ruhum asi yaradılışlı

Bazen öyle güzel şiirler okurum ki
Bırakırım kağıdı, kalemi
Düş kurarım ben de
İstesem de yazamam…

Bir yağmur sonrası, gökkuşağının altında

Hala gün ortasında,
Aklıma düşüyor gözlerin
İçinden mavi balonlar geçiyor.

Gün be gün değişiyor iklim
Biliyorum daha erken

Uyumam mümkün değil,
Gözümü kırpsam gölgeler,
Kayan yıldızları görüyorum
Birer birer.
Ay da kararıyor
Korkuyorum.

Nasılsın diye sorduklarında,
Hep 'iyiyim' diyorum.
nasıl olduğumu sorunca kendime,
dilimin ucunda küfre dönüyor,
her kelime!