Ferah Şiiri - Ahmet Ferit Coşan

ihtimallerin en hası, en azizi,
filiz verdi ihtişamlı gönlünde.
sözler dizdim
...sıralı, sıralı...
kehribar tespihler misali.
her kelam su,
her kelam nur oldu
muhabbet çiçeğini besleyen,
ki ol kelamda en büyük mucize,
Ölüm de, zemheri buzuyla
geçip gitti işte ömrümüzden.
o karanlık sınır taşı,
loş kıyılarda yitik bir gölge.
hayat denilen sır değil artık,
ne bir gizem, ne bilmece.

Sevgi, tüm yüce devası,
tüm kardeş şifası ile
cemresini ruha düşürmekte