Ferah Güneri Bircan Şiirleri - Şair Fera ...

Nedense!
Herkes gibi,
Giderken değil de,
O da dönerken,
Nereye ve neden gittiğini,
Sorguladı kendisinde:

(Her çiçeğin bir duası vardır tanrıdan)

Gariptir,
Kimsesizdir,
Yapayalnızdır,
Meçhule uzanan tarlada;

Soramaz kimse!
Hangi oranda,
Kime,
Ne verdin diye,
Sakın sorma sende,
Bana vereceğin,

(Bir çiçek nasıl beklenir....)

Her,
Telefon çaldığında,
Duyabileceksem,
O!

Dudaklarımdan,
Çıkan ses,
Senin sesin,
Duymuyorsun;

Boğazımdan,

Ufkumda sen varsın,
Yalnızlığımın ötesinde,
Gölgemin önümde;

Nesin ve neredesin,
Bunu bana sorma,

Karanlığın,
En yoğun,
Olduğu an,
Şafak vaktine,
En yakın zaman;

Anlatacağım,
Bugün sana,
Köprünün yakalarını;

Bir tarafta,
Dört işlem,

Masalarda,
Karşımda oturduğun saatlerde,
Geceleri,
Telefonun diğer ucunda,
Soruyorum:
İyi misin diye;

Tanımlar!
Duvarlarla var olur,
Hayat!
Yaşananlarla sorgulanır;

Aranır!