Felek Şiiri - Hamiş Mustafa

Esme rüzgâr esme hazan ilinden,
Ne fırtınalar gördük ne kışlar, neden;
Binlerce çürümüş ağaçlardaki beden,
Dertten derde düştük bilmedik felek.

Baharım açtı sonbaharım çöktü,
Gece gündüz baykuşlar ötüştü,
En son gururum yerlere düştü,
Yinede bilmedik kibiri felek.

Nice ağa gördük başı yukarıda,
Nice sevdalılar gezer hülyada,
Şu kıssadan hisse yalan dünyada,
Ne ağlık sürdük ne sevda felek.

Dünü düne bırak bugünü yaşa,
Ömürler çok kısa, geçirme boşa,
Her duyguya sevda olur hüşa,
Sevmeyi bileni görmedin felek.

Mustafa yazar koç yiğitleri,
Kardan kıştan gördükleri yerleri,
Yazı kışı karıştığı günleri,
Esen poyraz yellerini, görmedik felek.