Her gece uykumu, bölen biri var,
Üstüme karanlık, binip duruyor.
Hayalime dahil, olan biri var,
Odama yıldızlar, inip duruyor.
Sensiz olmak ölüm ile eş diye,
Gidişinden korkar oldum bilesin.
Sayamadım dördün sonu beş diye,
Gidişinden korkar oldum bilesin.
Gurbet elden çıkıp gördüm köyümü,
Ne anam,ne babam, kimse kalmamış.
Yalnızlık otları aşmış boyumu,
Dibine bir bıçkı süren olmamış.
Nerde bu ellerin kadim yolcusu,
Karahasan derler, Çepni boyunun,
Emaneti gibi, duran köyümüz.
Hacı Emiroğlu, Türkmen soyunun,
Yurdunu Canik’te, kuran köyümüz.
Profiline baktım senden gizlice,
Aldım bakışlarımı hemen hızlıca,
Görünce yüzünü öyle nazlıca,
İşte aradığım Leyla bu dedim.
Bilirim Kaf Dağı arkasındasın,
Senle yaşananlar anı Leylide.
Heyhat ki gönlümün ortasındasın,
Sağımın solumun yanı Leylide.
Mesafeler engel olmuyor aşka,
O masum yüzüyle kalbimi yakan,
Mazide sevdiğim güzeli gördüm.
Zaman aynasından işveli bakan,
Sürekli övdüğüm güzeli gördüm.
Bu kalp unutur mu diye sorardım,
Vatanıma göz dikenin kanını,
Oluk oluk dökmez isek namerdiz.
Hain, alçak, zorba piçin canını,
Kurşun kurşun, sıkmaz isek namerdiz.
Yar nerdesin...
Neden kendini sakladın yar,
Ay ışığı geceden çekilir mi?
Hangi ufukta bekledin yar,
Güneşe doğmak biçilir mi?
Çayır çimen yeşil renge bürünür,
Baharlanır bizim köyün elleri.
Misk kokusu yar eline sürünür,
Sarıya boyanır Orman Gülleri.
Mart ayında fidan olup biter de,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!