Uyan..!
Gözlerini açmak gibi değil,
Temiz havayı solumak gibi uyan.
Başla...!
Yepyeni bir güne
Aynı yolda yürüyor gibi değil,
Başka gezegene ayak basmış gibi başla..
Ve şimdi Terket..!
Kendine acıyormuscaşsına,
Gozyaşlarına karışıyormuşcasına değil,
Hiç yokmuşçasına terket beni.
Çünkü artk gitmeliyim..
Hüzünlü yüreğin hep acıtmıştı beni,
Vedamdan sonraki hıçkırığın,
Yankılanmadan kulaklarımda,
Her gece o sesle yorulmadan
Terket beni
Hiç yokmuşçasına...!
İki kişilik hüzün taşıyabilir bu beden,
Ağıtlarını yoketmek adına,
Yok olabilir istersen.
Sevgi dokunmak değil,
Acımak değil,
Fedadır...! ! !
Feda edebilirim şimdi,
Şu hüzün saatlerinin bitişini,
Kendi varoluşuma..!
Suzan BatmankayaKayıt Tarihi : 2.5.2007 14:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
