Seninle hayata tutunmak vardı
Toprak gibi hava gibi su gibi
Ve sendin dağların bilinmez ardı
Fırtına da derin okyanus gibi...
Ne sırlar sakladın derinliğinde
Ağlamak istiyorum
Ağlayacağım
Her adın geçtiğinde
İstemesemde ağlayacağım
Belki sensiz akacak gözyaşlarım
Düştüğü yere hasretini yazacaklar
Sahi aşk neydi ey sevgili
Sensiz yaşamak mıydı?
Ayışığı dağlara vururken ışığını
Şu zifiri karanlıklarda
Ellerinden tutup yoksa
Gözlerinde kaybolana kadar
Kan mı akıyor nurlu alnından ter yerine
Atamın emaneti şu koca dağ başında
Kurşunlar mı sıkıldı yürekte en derine
Aslan bacim kardesim Türkmendağı başında
Yaran benim Türkmenim acın yine benimdir
SENİ BEKLEDİM
Tüm şehri sokak sokak dolaştım bütün gece
Yürüdüm durmak yoktu kendimi yasakladım
Hayalinde duruldum diz çöktüm saatlerce,
Damla damla yağmurda bir tek seni bekledim.
Kus olup uçsam göklere
O derin maviliklere kucak açsam
bulutlarda kaybolsam
kaybolsam sensizlikte
Bir kanadım hep eksik
Bir kanadım hep kırık
BABAM
Kim bir bakışıyla dağları deler
Kim o dağları alıpta yük yapar sırtına
Kim getirir bana artık
o mutlu yarınları
Ömrümün yarısında
Kim melek kim şeytan hiç belli değil
Bu zamanda ayrı düşmüş dost bile
Al başını hakkın önünde eğil
Karışmış her şeye oyunla hile
Sırtında bu keder yoksa bir yük mü?
Dünyaya nam saldı işte bu bakış
Tanrı dağlarından bugüne akiş
Adalet İşledi hep nakış nakış
Akışa naķ ışa Bakışa kurban.......
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!