"Yüzümde biriken onca kedere rağmen,
Yağmuru çok sevdim ben".
Gecenin azılı karanlığından sıyrılıp, güzel umuda yol alan sabahlara uyanmak istiyorum artık.
Güneş olan aydınlığıyla girsin gülümsesin odamın asık yüzlü Izdırap yüklü duvarlarına.
Öyle sessiz,
Öyle dilsizdir ki bazı kadınların acısı;
En çok da gecede demlenir, hüzne gark olmuş yaraları.
dertlerimi kefenliyorum
bu gece
bir tek özleme yetmiyor kefen
sesimi dinleyen
serçelerde ölüyor
gece ve gündüz
doyumsuz şeytan gibi
açıyor koca ağzını
neşterli sözler dökülüyor
gebe kaldığım hüzünlerin göğsüne
yarılıyor elemi avuçlarken parmak uçlarım
Eksik Yanıma Sesleniş.
Gidişinin nöbetini tutuyorum; uykusuz senli hüzünlere bürünmüş gözlerle.Sayamıyorum yokluğunun bilmem kaçıncı günü. Saymaya kalksam her gün yeni bir sen lekesi dolanır kalbimde.
ruh sesin çağırır
esmer tenli çocukları
güneş ürpertirken ıslak sokakları
kaldırım taşında oturan kadınlar dualaşır telleri kırılmış lirik maskelerin elleriyle
ürperir benzindeki kaynar sütunlar
mühürler ağzını tarihin y'eleği
eyyy tabutun gövdesinde yatan
Liya
bıkmadın mı nefesin kesilene kadar
siyah kuşların sesini dinlemekten
aklının ölüsüne
aşkı fısıldamaktan
"Yeri göğü yaradan Tanrı'nın" adına.
Adağına kavuşmayı bekleyen ismin hatırına beni duy Rayber ve anla..
Menekşe kokusuna gizlenen kuyu, kuyunun için de yüzyıllık uyku, koynuna kıvrılan bir yılan zamansızlığınla tanıştı.
rüzgâr esnerken gözlerinde
soğuk mermerlere yatırdım
sefil ve suskun uykuları
salkım saçak ilerleyen zamanın
solgun huyu devrilirken omuzlarıma
naçar elvedalar dizildi
Yağmur tüm öfkesini kusarken şehre, gökkuşağı lekelendi bir zehirle.
Damla damla yağarken tüm hızıyla, yağmur taneleri sevişti hüzün hüzmesiyle. Yürek, yangınlar içinde yanarken damlalar bile kesmedi harlanan alevleri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!