Fatma'ya Mektup Var Şiiri - Bestami Tatar

merhaba fatma nasılsın
ankarada mısın hala
yok baska şehre gitmeyecegini bende biliyorum
hani sensiz ölürüm ölürüm diyordun ya
öldün mü diyeonu merak ettim
ona göre hakkımı helal yada haram edecegim

tüh bee yazık bana
bir seni öldüremedik gitti
sevmek öyle güçlüdür ki
bazen karsısındakini çok severek de öldürür insan kendini
ben kendimi öldürmeyi denedim
biraz daha isteseydim basarabilirdim
öldüremedim ki
senden geçtim gittim çoktan da
ailem ve sevdiklerim geldi aklıma
sevdiklerimden de geçtim
ailem kaldı tek basına
işte ben onlar için ölmedim
annemin dizine hasrettim.
bu dünyayı bırakıp gidemedim.
bu dünyadan göçemedim

dostlar birgün arayacaklar
senin eski sevdigin var ya
yenisinden de ayrliyormus diyecekler
gülecekmiyim üzülecek miyim bilmiyorum
ben bir garip aşıgındım senin.
ne hayatta gül ne öbür tarafta
talihsizligin dogustan senin.
dilerim cocugunda aynısını senden bulur.

bir duamız vardı.
sen yazmıs ezberlemiştik ikimizde
sen her namazını kıldıktan sonra okurdun
bana da okumamı tembihlerdin
ben senin kadar çok dua edemiyordum allaha
biliyordum sen daha çok seviyordun beni
işte bu yüzden seninle bir baska gurur duyuyordum
belki de bu yüzden ayrıldık biz.
tanrı istemedi kavusmamızı
annene vahiy gönderdi rüyasında
anene ondan girdi aramıza
inanmıyorum.
artık hiç kimseye inanmıyorum
tanrı benim.
ve benim ne oglum ne kızım yok