Yokluğunun tadı keder
Çektiğimin adı kader
Can/Özüm.
Düşlerimin tadı vuslat
Sevdamın adı hasret
Senden uzaklaştık Atam düştük dara
Şehitsiz günümüz kalmadı bu ara,
Yine vatanım kan revan günler kara
Aşkın adı, hüznün başkenti Ankara..
Önce kara bulutlar gelir
Oturur baş ucuma..
Sonra gök gürültüsü fırtına
Ve bardaktan boşalırcasına,
Yağarsın dünyama
Hayat hep aynı nakarat..
Yine On sekiz Kasım kapıda
Geçti bir yıl daha,
Yüreğimde hüzün
Dilimde dua..
Elimde melisalarla
Çok özledim anne,
Bulut yağmura hasret
Yağmur toprağa,
Toprak ağaca hasret
Ağaç çiçeğe,
Çiçek güneşe hasret
Güneş geceye,
Her gün batımı hatırlatır
Seni tekdüze,
Bu gece yine
Yokluğunla kaldım yüz yüze..
Evlerin ışıkları
Bir bir söndü işte,
Yıllar uçup gitmiş gönlünde hüzün
Saçlarında aklar, kırışır yüzün
Dertler katmerlenir yakındır güzün
Ömür belli değil, ölüm bir anlık
Yaşadım sandığın her son pişmanlık..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!