Fatma Kılıç Şiirleri - Şair Fatma Kılıç

Başın almış gider, ırak ellere,
Karışmış Türkü'ye şimdi nerede?
Çağırır mı beni, gittiği yere?
Meleyen kuzuyu unutmuş gibi.

Adım adım dolaşıyor Türkü'yle,

Sen yoğun bakımda,bense kapıda,
Geçiriyorum zamanı, iğne deliğinden,
Ceketimin düğmeleri şimdi oyuncağım,
Seni düşünürken,
Çektiğin acılar geldi hatırıma..
Hepsi birden abandı üstüme,

Kutlama yapmaktı asıl niyetim
Şimdi neyi kutlar tebrik ederim
Onbeş fidan gitti yandı ciğerim
Feryadı figanlar yükseldi Bayram.

Göz yaşıyla açtık bugün iftarı

Düşünüyorum, günler boyu geceler boyu
Bu vahşete dur demenin, yolu yok mu?
Kulaklarda zar yerine duvar örülmüş.
İmdat sesi bu duvarı aşamıyor mu?

Bosna Hersek’te ağlıyor ana sesleri

Ufacık bahçemizde yetiştirirdi Annem,
Çeşit çeşit sebzeyi, ağaçlarda meyveyi,
Tohumları saklardım, bu günü görebilsem,
Ne kokusu ne rengi şimdi yok hiç birisi.

Bire on verir demiş, ALLAH ın akıllısı,

Çatlak bir ses derse sana,
Sen kürtsün o türktür diye;
Doğu da doğmuş olsanda,
İnan benim kardeşimsin.

Kimbilir dedemle deden,

Cennet kokusu var sende,
Sen bir meleksin,
Hoş geldin dünyama,
Kuzum Hoşgeldin.

Sen gelmeden bilmiyordum,

Özlem, kısıtlanmışlık ve özgür düşünce
Bir şaire rastlamadım dört başı mâmur
Rimbaud doğurandan çekmiş yeterince
Yazma yeter ki, çalış elinden ne iş gelirse

İnsanları sevdi ve insanca yaşamayı yeğledi

Hatırlayabildiğim en küçük yaşım
Tarihi neydi şimdi bilmiyorum
Yaramazlık yapmışsa arkadaşım
Örnek bendim, ben öyle yapmazmışım
Bir şey kırıp dökmüşse eğer kardeşim
Benim adım geçerdi, ben kırmazmışım

Gidiyorsun sessiz sedasız,
Bırakıp öylesine her şeyi
Her şeyi, kurtuluyorsun.
Kendi adına
Hiç bir şey istemedin
Gerçekte olabilir belki....