Fatma Kalkan Şiirleri - Şair Fatma Kalkan

Al Yazmana Oya Eyle Yar Beni


Çaldımsa kapını vardır nedeni
Hal nice ceylanım sormaya geldim
Sade cemal değil senle gideni

Severken Sabretmek

Aah sevgili! ..
İçimde kaç bahar büyüttüm,
Kaç mevsimi yok ettim,
Yine de yetişemedim yokluğuna;

Sen Yoksun ya

Sen yanımdayken üşümezdi düşlerim
Gül bağlarında şakırdım ya bülbül edasıyla
Şimdi diller ketum
Bakışlar anlamsız yakmıyor alevinde

Aşkımı dağlara kazdım bilesin
Acısını duydu hislendi dağlar
Sevgimi taşlara yazdım bilesin
Duygulandı durdu islendi dağlar

Gönül denizinden aktın kanıma

Ömrünü harca sen bilen kul gibi
Gelir geçer hayat anla yel gibi
Vaktini yitirme zaman bol gibi
Hiç divana doğru daldınmı gönül

Düşün yaradandan neyi dilersin

***Gel Dedim***

Uçan kuşla haber saldım nazlıyar
Üç beş satır yazda gayri gel dedim
Senle hayallere daldım nazlıyar
Hasretliği çiz de gayrı gel dedim

Yari ilk gördüğüm,pınar başında
Bekliyorum seni,bil diye yazdım
Mendil bıraktığım,sevgi taşında
Göz yaşlarım dinsin,sil diye yazdım

Gelmedin sevdiğim,düşürdün dara

BİR TÂNEM’

Anla beni sen artık, varım yoğumu aldım
Topladım her şeyimi, gidiyorum bir tânem!
Çok önce olmalıydı, düşündüm ki geç kaldım
O yüzden de acele, ediyorum bir tânem!

Gidiyorum amma şuna inan ki
Baharı küstürdün, yazı küstürdün.
Kaybettiğin onca anıya yan ki
Gelini küstürdün, kızı küstürdün.

Gün olur özleyip ararsın mumla

Nazlı yarsiz gözüm uykuya dalmaz
Boşa koysan dolmaz dolusu almaz
Hasret kokar gecem sabahım olmaz
Sensiz ela gözler gülmüyor gülüm

Aşkı sen öğrettin sevdiğim bana