küçücük bir kız çocuğu,
hayattan ve ölümden habersiz...
bir uçurumun kenarında bekliyor,
bir adım atsa çok şey değişecek...
ya meydan okuyup herşeye
hayata tutunacak,
teninin tuzu,
yosun kokusu,
o, delifişek hallerini özledim...
bazen sakin,
bebek kadar uslu
yersiz zamansız
aşkımızdan eser kalmamış sende
ben yanıp kül olsam ne farkeder ki?
sabahı olmayan geceler verdin
artık güneş doğsa, ne farkeder ki?
gece gündüz yollarını beklesem
dün, sahilboyu gezindim
dalgalar seni sordu, martılar seni
sarmaş dolaş gezdiğimiz sokaktan geçtim
kaldırımlar seni sordu, ışıklar seni
dar sokaklardan caddeye çıktım
insanlar seni sordu, dilenci seni
kelimelerine dokunuyorum yavaşça,
onları incitmekten korkarcasına okşuyorum,
tenine dokunur gibi...
içinde kayboluyorum yazdıklarının,
ela gözlerinin derinliğinde kaybolduğum gibi...
herbir cümlene kilitleniyorum,
ne kadar istesem de
susmaz bu yürek...
bir mekan kurmuşsun
içinden söküpte
atmaz bu yürek...
acılardan örülmüş olsa da aşkın
bu gece de düşlerimde sen varsın
vazgeçilmezim, alınyazım, hayırsızım
sen kimbilir nerelerde, kimlerle? ...
ben, yokluğunda yapayalnızım...
gecenin zifiri karanlığında
koynumu hasretin kolları sarar
gün, akşam olmuş
her zamanki saatte
ben, unuttum sana gelmeyi
sonra geldim ama;
geldiğimde bulamadım,
bulamayınca da çıldırdım gülüm...
senin için üzülüyorum
inan bu sözümde samimiyim
sevenin hiç yok
ardından konuşanın ise, pek çok
hep etrafını sarmış, iki yüzlü insanlar
dedikodunu yaparken,
bugün mektup yazmak geçti içimden sana. ne konuşmaların sonunda kaybolsun istedim sesim, ne de unutulup gitsin söyleyeceklerim. seni özledim... hüzün bulutarı sardı gönlümün gökyüzünü o vakit. taştı gözlerimden boz bulanık seller. hasreti bitiren yollara karlar yağmış, geçit yok kavuşmaya. özlem üzerini hasret, hasret üzerini yalnızlık sarmış. sensizlik katmer katmer şimdi. hayat sahnesinde bir dram sergilenmekte. geceler uykusuz, koynumda yalnızlık denen bir yılan. sigaramın dumanı desem içmem ki, hoş içsem de ne değişecekti bilemiyorum. sen yine olmayacaktın yanımda... kolay değil aşk. ben böyle biçare olacağımı bilsem sevmez miydim acep? kolu kanadı kırık kuşa dönmek neydi öğrendim. uçmayı bilip de uçamamak gibi, nerde olduğunu bilip de sana koşamamak... içim yanıyor. büyük bir volkan patladı sanki. canım acıyor. baltayla parçalara ayrılıyor gibi...
sen gittin, güneşi de alıp götürdün benden. ne sabah oluyor ne ısınabiliyorum. buzul dağlarıyla sarılmış bir yarımadayım. sen gittin, ben azaldım, gelirsen çoğalırım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!