Hep devam mı edecek bu yazıp yazıp silmeler?
Kaçmalar utangaç bakışlar bahtiyar hayaller
Bir adım atmalıydım bazenleri
Ama bir kere de geri çekilmeliydim
Adımlar atmıyorum geri de çekilmedim o an
Ben miydim o zamanlar herkesi aşka boğan?
Kendini asmış kararmış gün.
Benzi bembeyaz olmuş semanın
Nerde o kızıllığı nerde o kan
Morarmış vücudunda yıldızları vardı.
Gözlerimi alan ışıklarıyla binlerce güneş,
Şiirlere dökülen duygularım nerede?
Uzun uzun dizelerin arasında arıyorum.
Saatler geçirdiğim zihn-i kerhanelerde,
Yine bir bakirenin peşinden koşuyorum.
Uzun zamandır kendimle konuşmuyordum.
Kuzulara göz koyar koyunları güder.
Kendine göre doğruları böyle yazar.
Yuvarlak masada hep tek kişi ağlar.
O hep mazlum o su akan gözlerinden.
Konuştuğu doğrudur doğruları konuşmaz,
Ellerim kulaklarım hep birlikte beraber Gözlerimle tadıyorum sanki hayatı Duymuyorum, seslerden artik gönül bihaber Bulmak icin yıllanmış eski bir şarkıyı
Ellerim kulaklarım hep birlikte beraber
Yuvarlanmak dünyanın en yüksek dağından
Hiç bitmeyecek bir girdaba kapılmak.
Bir darbe yemek sol yanından
Ya da yalnızlığını unutturacak bir dost bulamamak.
Bir başıma kaldığım günlerden biri bu da
Aşka esir olmak ne zordu değil mi?
Yükselen Bu uğultu aşıklara ait.
Ben oradan geçerken karatonya eğildi
Sevdadan başka şey görmeyenler şahit.
Geçen yıl güneşin demi idim,
Belki dağda mantar kokusunda
Belki belimi kavrayan rüzgarda
Kuşluk veya öğlen uykusunda
Babamı buluyorum
Nostaljik bir kavak bahçesi
Nereye bağlı bilmediğim yol
Aynı yüzüm gibi iki kişiliğim var
Her ikisinin de kendince fikirleri var
Onlar ve bu çirkinlikten nasıl kurtulsam?
Ya da bu sicimlerden sinsice saran.
Hemen ölsem olmaz mı artık kendimi
öldürmeden?
Kuru otlar serin meralar ve ben
Hayvanları toplamış guruba giderken
Şimdi varmazsam hiç varamam o hülyaya,
Koparamadım kendimi yine bağlıyım dünyaya.
Kurulmuştur sofra orada bir hayal beni bekler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!