Tasarruf etmişim hayattan
ziyan ederken sevdaları.
Ümitlerim kök salmış toprağa,
beni de bekler gibi yanına.
Her bahar açarken hayallerim
her sonbahar yaprak dökmüşüm.
İstemsiz bir kas hareketiydi sevmek
Mevsiminde olmayan bir sebzeyi almak gibi
Yanlış bir an, yanlış bir mevsim, yanlış bir yaş
Gözümden akan
Sicim sicim bağlar yolları, ve biraz şaraptı
Biraz uzanırsın kanepeye
Bir eşkin gidiştir korkarım
Yokluğun yorar mecalimi ararım
Kaybettim kendimi sende kaldı dimağım
Öyle bir gece ki görünmez sabahım
Tesiri olmaz meyin dumanın
Ne anlamı var çabalamak uğruna
İnsan değil midir har vurup harman savura
Ben aşık isem bir Şirin yoluna
Çoktan yazılmıştır kara bahtım alnıma
Sevda dedikleri içme sudan
İnsan nedir ki zamanın karşısında
Oturup ağlarsın ömrün azalınca
O zaman anlarsın bu hayat bir rüya
Kara toprak örtülmeden vücuduna
Eski dostalar hatırlarda kaldılar
Bir raslantı sonucu iki açık kapı
Bir şey cereyan eder ve başlar hayat
İlk kapı kapanmıştır artık
O kadar ufağım ki bu odada
Ama neden bu sürekli duvara çarpmalar
İtiyor arkadan sürekli bir rüzgar
Yürüdüğüm yollarla büyüdüm
Hissetmedim geçip giden zamanın esintisini
Ansızın çarptı gitti sevdalar sağımdan solumdan
Bir çiçek büyüdü kalbimde güneşsiz susuz
Yalnızlık araladı kapıları taştan duvarlarda
Gözümde büyür her vakit yapmayı istediklerim
Misal sevmişsin
çok sevmişsin ama.
Hani kalbinin ritmi istemsizce değişiyor.
Oldun mu hiç böyle?
İşte bende öyle oldum.
Mürittim yolunda aşktan ziyade kârın
Bir füsun gibi esiri olmadım lâlin
Ne edilir yazılırsa alnıma halım
Gönlün tenhasında olmaz efkarım
Ummadım bahtıma bir gönül tacı
Yürek tastamam dolu acı benliğimle
Issız bir sokaktayım
Bir Cemal Süreyya yalnızlığı gibi
Dinmemiş bir yağmur gibi
Her damlanın bir anlamı var kaçırdığım
Hesabını tutamam her yaşamın, dedi tanrı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!