Fatih KURU,1989 yılında Samsun/V.köprü ilçesinde dünyaya gelmiştir..Kayseri Erciyes Üniversitesi,Fen Edebiyat Fakültesi,Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde okumaktadır.
En çok sevdiğim kişinin, en çok sevdiği kişi olmak isterdim.
Bazen masum gülüşünün ardında, bazen de güzel bakışında.
Sadece sevdiğim kişinin sevdiği kişi olmalıydım
Ya onun yanında yâda onun ellerinde olmalıydım.
Sadece bir ömür boyu onunla olmak isterdim.
Şimdi ne varsa aramızda hepsi sustu… Oysa bir birini tanımayan iki yabancıydık biz. Kaç cümle öteye gidebilirdik ki biz olma yolunda. Daha henüz adının anlamını bile bilmezken.
Umudu mu yitireli hayli bir zaman olmuştu ta ki senin gözlerinde boğulana kadar... Şimdi daha iyi anlıyorum kırk bir kanatla aşka uçmanın ne demek olduğunu.
Seni öylesine değil ölesiye sevmiştim anlatamadım. Anlamadın. En çok masum yüzünü sevdim ben… Yüzün hep güneşe bakardı. Şayet sen güneşe bakmasaydın zaten parlamazdı.
Gittiğin yerlerde soluyorum adını, gittiğim her yerde yalnızlık oluyorsun ve sen hiçbir yerde bulunmuyorsun.
Kaybedilemeyen yarım kalmış bir aşkın son durağındayım.
İçimde sensizlik kanaması geçiren yetim bir aşkın son perdesi
Gelmeyişlerine gelme ümidi süren gözlerim
Ve yokluğuna beceriksizce emekleyen aşk kırıntıları
Sensizliği yüreğimin en kuytularında provasız oynadı.
Bazen hayallerimin büyüsüne kapılıp atlıyorum düşler gemisine.. Rotam belli olmuyor ama çoğu zaman yanaşıyorum limanı sen olan aşk sahiline.. Yıldızları bol olan karanlık bir gece hayal ediyorum.. Ama ıssız bir yer olmasına rağmen kuşların sesi geliyor nedense.. İşte o an gözlerimi kapatıyorum kuş sesleri içinde, seni ise yanımda his...setmeye çalışıyorum sessizce.. Yüreğinden tutup sevginle dans etmeye çalışıyorum gözlerinin içindeki denizden fısıldayan aşk şarkılari eşliğinde.. Düşler gemisinde romantik bir hava var bu gece.. Bedenini sarıp ruhunla dans ederken dayanamıyorum artık nedense..
Yürekten bir öpücük konduruyorum bana gülümseyen o eşsiz güzelliğine.. Yaşaran gözlerimize aldırmadan diz çöküyorum önünde.. Usulca haykırıyorum yüreğinin sözcüsü gözlerine 'seni seviyorum' diye.. Sesimi duymuş olucaklarki gökyüzümüzü basıyor martılar, gagalarındaki mavi güllerle.. Gökyüzünden mavi gül yağdırıyorlar üstümüze, senin mavi gülleri ne kadar çok sevdiğini bilircesine.. Başımızdan aşağı mavi güller yağarken ağlayan gözlerinden tutunup sesleniyorum yüreğine 'Tüm benliğinle beni bir ömür boyu eşin olarak kabul edermisin' diye.. Hemen ardımdan yüreğimden çıkan sesle bağıyırıyor tüm deniz canlıları 'Onunla Evlenirmisin' diye..
Hıçkırıklar içinde kocaman bir evet yankılanıyor ümitsiz bekleyişlerim içinde.. Gözyaşlarının sel olduğu denizin üstünde hiç bırakmadan sımsıkı sarılıyorum sana saatlerce.. Etrafımızdaki tüm canlılar ise gülümsüyerek ağlıyorlar bu sevgi seline şahitlik edercesine.. Onlar farkında değillersede ben farkındayım bunların hepsi bir hayaldi tabikide.. Ama genede çok mutlu oldum, kaderin olmadığı yerde kendi kaderimi çizdiğimce...
Ben senin için yüreğimi acılara mahkum ederken,
Sen kahkahalarda boğuluyordun..
Geceleri senin hayalinle başımı koyarken yastığıma,
Sen başka yürekleri hayal ediyordun..
Yüreğimin kapılarını kapatıp sensizliğe ağlarken,
Şuan nerdesin sevgili? Ne yapıyorsun? İnan ki bilmiyorum...Belkide birinin hayatında başrol oynamaya veya olmaya gitmiştin.Oysa ben senin sızılarına dublör olmaya bile razıydım.Şimdi sana söylenecek o kadar ağrı var ki solumda,yüzüne üflenecek onca kelime debeleniyor içimde...
Neydi yani bu ani yokluğunun sebebi..Bir hatamıydı sevmek seni..Seni senden fazla sevemezmiydi hiç kimse,sevdim işte.Şimdi her harfinde bir can parçası koparıyorum kalbimin en derinliklerinden sana.Çiçek yapıyordum sen gelince eline tutuşturmak için.Ve anlıyordum ki sende öğrenmiştim ben, kanatsız uçmayı,ateşe su ile yazı yazmayı ve bir başkası kül olup yanmayı..Peki? Ben mutlumuydum...Elbette mutlu değildim.Artık sığınacağım bir liman bile yoktu.Olsa bile o limanda yakamozlar olmayacak ve gökyüzündeki eşsiz güzellikte olan yıldızlar bir daha denize vurmayacaktı...
Sen yoktun ya aslında bende yoktum..Nereye mi gidiyorum? Nereye gideyim ki,ben dışında her yer müsait şuan.Sen dışında her yer cehennem bana..Anlayacağın nereye gidersem gideyim her kapı beni senin ateşine götürüyordu..
Adını kalbime aşk ile yazmıştım,
O zamanlar bir güzele yanmıştım,
Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım,
Seni sevdiğim için ÖZÜR DİLERİM.
Sende beni seviyorsun sandım,
Artık her şeyi oluruna ve zamanına bırakma vakti gelmişti benim için...Ve yine susmaya demir atmıştım..Oysa ki sustukça büyüyordu içimdekiler ve büyüdükce'' Her yanımı kanatıyor ama bir tek canımı'' acıtıyordu...Ne zaman suskunluğumu bozmaya çalıştıysam '' Ben hep kelimelere kısır kalıyordum.'' Kısır kaldıkça susmaya mahkum ediliyordum...
Bir türlü anlatamıyordum düşündüklerimi ve içimden geçenleri..Oysa bir konuşa bilseydim daha hiç kimse susturamazdı beni..Ona yaralarımı anlatacaktım; Her gelenin eğilip baktığı,sarmak için türlü klişeler denediği ama her seferinde daha da çok kanattığı...Ama bir türlü anlatamıyordum...
Susuyordum ve ben sustukca kimlğimi soruyorlardı..Cebimden resmini çıkarıp gösteriyorum her defasında..Ve anlıyordum ki ''ben kendimi kendimde unutmuştum'' ve ''ben onun için hiç bir şeyken,onun benim için herşey olduğunun farkına varıyordum.''Galiba ben onu çok seviyordum...
Merhaba Sevgilim,
Olmayacak duamın öznesi.
Sana gel demeyeceğim çünkü gel kelimesi tükendi dilimde.
Artık gözlerime de senden düşler sürmeyeceğim.
Zor olacak ama sensizliği kendime yedireceğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!