Fatih Hepgüler Şiirleri - Şair Fatih Hep ...

Çekme o kadar zahmet
Yă sabır Yă Selâmet
Her şey kader ve kısmet
Yă Sabır Yă Selâmet

Kaderdir olur elbet

Gözyaşımızda hayat
damla damla
toprağa düşer,
umut yeşermiyor..

Sus..!

Sen ki; timsali namus,
sen abideyi iffet
Üstünde bunca deyyus,
affet İstanbul affet..!

Aşığın gezindiği yerde, maşuğun izi,
Aşık olan maşukta görür, ilahi gizi
Olur muydu Mevlana,olmasaydı TEBRİZİ?

Aşkı anlatalım gözlerimizle
Gözler konuşsun biz konuşmayalım.
Bir ömür aşkını sinemde gizle
Hasretle yanalım, tutuşmayalım.

Gönlümüz de aşk, köz olsun yansın

Yetim kovan öksüz petek
Arı gitti, balı kaldı..
En sonunda soldu çiçek
Sarı gitti, dalı kaldı...

Derken; ileri ileri

Mana, mana, bir gün gelir imana
Ve mana yenilir, giden zamana
Hayatın sonrası görülen tek renk
Gözlerdeki mana hep aynı mana..

Bir cümbüş kıyamet kopup ta gider

Son sözümü sormadı cellat
Sonsuzluğun sonundaydı urgan
Bir ölüm; içinde hayat doğurgan
Hayata bağlandı ipekten halat..

Anlat eskimeyen günleri dostum;

Eğlenmeyi bile eyledik eylem..
Duvarlar kahrolsun, sonuna ünlem..!
Dünyayı kim böldü,boy, boylam, enlem?
Duvarlar kahrolsun, sonuna ünlem..!

Yağmur kahır yüklü, bulutta elem

Karanlığa kandil yakmakta, gece
Göz bebeklerimde söndü yıldızlar.
Yüzünü çevirdi, beni görünce,
‘’Hoş geldin’’ der gibi, bana yalnızlar..

Karanlık gözüme sızan bir ışık,